Τρίτη 6 Μαρτίου 2012

wait, what did you just say?!

Αλλαγές από 'δω, αλλαγές από 'κει και ποιος σκέφτεται να σου δώσει λίγο χρόνο για επεξεργασία; Λίγο χρόνο να βάλεις τις σκέψεις σου σε μία τάξη, λίγο χρόνο να σταματήσεις, λίγο χρόνο για να πεις "too much information".

Ένας άνθρωπος πολύ χαρούμενος. Ένας άνθρωπος που κατάφερε να σπάσει τα δεσμά του και να βγει από το αόρατο κλουβί, που ο ίδιος ή ο κόσμος του είχε επιβάλλει να ζει. Βλέπεις την αλλαγή πάνω του, το απελευθερωμένο γέλιο, την ανάγκη να μιλήσει για όσα έκρυβε πολλά χρόνια τώρα.

Από τη δική μου πλευρά, μόνο θαυμασμός και υποστήριξη σε ό,τι χρειαστεί.

Θαυμασμός γιατί πρέπει να είσαι πολύ δυνατός άνθρωπος για να πονάς χρόνια και να μην δείχνεις τίποτα. Χρειάζεται μεγάλο κουράγιο να κρύβεις ένα δάκρυ πίσω από ένα χαμόγελο και να μην αφήνεις τον εαυτό σου να δεχτεί αυτό που πραγματικά είναι. Και το πιο δύσκολο από όλα είναι να μην μπορείς να είσαι ξεκάθαρος με τον εαυτό σου. Να μην μπορείς να καταλάβεις ποιος είσαι πραγματικά και να γίνεται μέσα σου μία εσωτερική πάλη που σε καταβάλλει μέρα με την μέρα. Παραδέχομαι και υποκλίνομαι μπροστά στους ανθρώπους που έχουν καταλάβει τον εαυτό τους και δεν φοβούνται να πουν σε όλους "ξέρεις κάτι; Αυτό είμαι, αν σ' αρέσει."

Υποστήριξη γιατί ο κόσμος είναι κακός όταν δεν ξέρει ή δεν μπορεί να καταλάβει. Υποστήριξη γιατί όταν είσαι μόνο εσύ και ο εαυτός σου τόσο καιρό και αποφασίζεις τελικά να μοιραστείς αυτό που σε βασανίζει, το λιγότερο που χρειάζεσαι είναι έναν άνθρωπο να του εξομολογηθείς όλα αυτά που κράταγες για σένα αυτά τα χρόνια. 

Συνέχεια σκέφτομαι αυτό που είπες με τις πραγματικές στιγμές ευτυχίας και με κάνει να χαζογελάω σκεφτόμενη αυτές τις στιγμές. Έχεις πολύ δίκιο τελικά...
Ευχαριστώ που μαζί με τους άλλους έβγαλες τον πραγματικό μου εαυτό και στο χρωστάω χάρη...
Ένα μεγάλο συγγνώμη για όσα έχω πει κατά καιρούς και σε έκαναν να νιώθεις άσχημα.
Σε θαυμάζω. Μην σε νοιάζει τίποτα. Είμαστε όλοι εδώ. Αν ήσουν τόσο καιρό στεναχωρημένος, χαμογέλα. Τα καλύτερα έρχονται.

Point final et sourire.