Μα καλά, δεν είπαμε ότι ήρθε καλοκαίρι;

Καλοκαιρινά απογεύματα... Ξάπλα στον καναπέ, να χαζεύεις κάθε χαζή επανάληψη της τηλεόρασης. Μα καλά, πόσες φορές θα δεις το Κωνσταντίνου και Ελένης;

Τα παιδάκια του διπλανού σπιτιού έχουν βγει στην αυλή και παίζουν μπάλα. Να δω ποιός θα σε συγκρατήσει από το να πας να παίξεις μαζί τους... Μα καλά, συνομήλικους δεν γύρευες;

Το θερινό σινεμά της γειτονιάς σου σε δελεάζει με τις μυρωδιές από γασεμί, με παγωτό μηχανής που είναι το αγαπημένο σου και με όλες τις κουλτουρέ ταινίες της σεζόν που πέρασε και δεν πρόλαβες να δεις. Μα καλά, ακόμα δεν πήρες το αυτοκίνητο;

Το καλοκαιρινό σου ρολόι ξαναμπήκε στο χέρι σου. Τόσο πλαστικό ώστε να μπορεί κι αυτό να κάνει τα μπάνια του, τόσο πολύχρωμο ώστε να το κοιτάς και να σου θυμίζει τα μαθητικά σου χρόνια. Μα καλά, ακόμα δεν αποφάσισες να ξεχάσεις τον χρόνο;

Η ζέστη μόνιμα σε κάνει να κολλάς από τον ιδρώτα. Και σήμερα μέσα στη ζέστη πήγες να πάρεις τα εισητήρια των διακοπών. Σε 17 μέρες. Μα καλά, δεν ταξιδεύεις απο τώρα;

Τα βιβλία σου σε κοιτάζουν από το, τόσο μακρινό, τραπέζι της βεράντας (μ' αρέσει η λέξη βεράντα, πιο πολύ από το μπαλκόνι). Ανοιχτά, έτοιμα να σε υποδεχτούν, με τον καφέ σου και το νερό σου ακουμπησμένα δίπλα τους. Μα καλά, πότε θα αποφασίσεις ότι η εξεταστική δεν τελείωσε;

Οι Αθηναίοι συρρέουν πλέον κοντά στο σπίτι σου, δίπλα στη θάλασσα. Και κάθεσαι κάθε Κυριακή και τους χαζεύεις από τη βεράντα σου (χεχε οχι μπαλκόνι), χαμογελώντας χαιρέκακα γιατί εσύ δεν είσαι κολλημένη στην κίνηση της επιστροφής όπως αυτοί. Μα πες αλήθεια, πόσο θα ήθελες να είσαι και εσύ για μπάνιο μαζί τους;

Μία γλυκιά νύστα, μόνιμα αυτό νιώθεις. Μία γλυκιά νύστα. Έτρεξες, έπαιξες, διάβασες, βοήθησες. Και τις τελευταίες μέρες κοιμήθηκες, αλλά τίποτα. Μα καλά, πόσες ώρες πρέπει πια να κοιμηθείς;

Ένας κόσμος αγώνων. Ένας κόσμος ωραίων ανθρώπων. Ωραίων ανθρώπων με την έννοια ότι διέθεσαν το χρόνο τους και έδωσαν όλο τους το κέφι για να βοηθήσουν και με την έννοια ότι δεν σταμάτησαν να είναι νικητές και να προσπαθούν ακόμα κι αν η ζωή δεν τους τα έφερε όλα δεξιά. Μα καλά, γιατί τελείωσαν οι Special Olympics;



shake my body release my soul
punish my senses lose control
my body is young but my spirit's old
scatter my ashes let these feelings grow

Point final et sourire.