Βλέποντας τις ευκαιρίες να περνούν μπροστά στα μάτια μου και το σύμπαν να γελάει και να παίζει με τις λέξεις. Αυτοπεποίθηση στο μείον άπειρο, με τις ελπίδες μου να αρνούνται να πεθάνουν.
Όσο περνάει η ζωή μου, τόσο αποφασίζω ότι ποτέ δεν πρέπει να λέω ποτέ. Μποφίλιου λοιπόν, εγώ που δεν μπορούσα ούτε να την ακούσω.... Μποφίλιου 24 ώρες. Σε έχω βρει και σε χάνω. Νομίζω σ' έχω βρει, δεν ξέρω αν θα σ' έχω. Έστω για λίγο.
"Ετοιμαζόμουνα για σένα και δεν άκουγα κανένα που μου λεγε πως ίσως δεν φανείς. Και περάσαν οι ζωές μας. Δεν βρεθήκαμε ποτέ μας και τη θέση σου την παίρνουνε σκιές."
Ο μεγαλύτερος φόβος μου.
Point final et sourire.
Να μη χάσεις τις ελπίδες σου... Μόνο έτσι θα πραγματοποιηθεί κάτι από όλα όσα θες... Τα λέω και για μένα, και για όλες μας. :) Ελπίζω να είσαι καλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ο δικός μου...Καλησπέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφή@roadartist: καλώς σε (ξανά)βρήκα!! Κι εγω ελπίζω να εισαι πολυ πολυ καλα!
ΑπάντησηΔιαγραφή@
@Μαγια: <3
ΑπάντησηΔιαγραφή