Monstruos

Αποφάσισα ότι μισώ τις μεταβατικές περιόδους.

Εξεταστική ενώ έχει αρχίσει το εξάμηνο. Πισωγυρίσματα στην περσινή χρονιά για δύο βδομάδες ακόμα ενώ θα έπρεπε ήδη να κοιτάω πολύ πιο μπροστά.

Ούτε καλοκαίρι, ούτε χειμώνας, ούτε κρύο, ούτε ζέστη.

Ένα πρόγραμμα περίεργο, που δεν είσαι σίγουρος ακόμα πότε έχεις τι. Σε ποιο αμφιθέατρο να πας, πότε έχεις εργαστήριο, πότε έχεις κενό, πότε να πας για καφέ.

 Κι από την άλλη μία περίοδος αβέβαιη, μία περίοδος άσχημη για όλους, αρχίζει η εξαθλίωση σε αυτή τη χώρα. Και είμαστε ακόμα στην αρχή, έρχονται πολύ χειρότερα. Αυτή τη φορά δεν ξέρω αν μπορώ να είμαι αισιόδοξη.

Όλα πια με σπρώχνουν στο εξωτερικό. Σαν να προσπαθούν να με ταρακουνήσουν όλα γύρω μου, σαν να μου λένε "ξεπέρασε τις φοβίες σου, άστα όλα πίσω σου και φύγε όσο πιο μακριά μπορείς.".
Και μετά σκέφτομαι "μα καλά είμαι τόσο ηλίθια που θέλω να ξαναγυρίσω;"

Άφησέ τα όλα πίσω σου και φύγε. Φύγε.
Μάλλον δεν το λέω μόνο για το εξωτερικό, σαν κάτι να προσπαθώ να πω στον εαυτό μου. Σαν κάτι να αρνούμαι να καταλάβω και να δεχτώ.

Μισώ τις μεταβατικές περιόδους. 

"El sueño de la razón produce monstruos" Goya

"Ο ύπνος της λογικής παράγει τέρατα."

Point final et sourire.

Εγωκεντρικά...

Ο αγαπητός Βασίλης, με έβαλε και μένα σε ένα από αυτά τα παιχνιδάκια! Αρχικά merci, monsieur για το βραβείο σας! Με τιμάτε! Και τώρα... "Θέλω να ευχαριστώ τους γονείς μου, τους συνεργάτες που με στήριξαν, τους αγαπημένους μου φίλους κλπ κλπ κλπ".

Το νόημα του παιχνιδιού; Ο Βασίλης μου ζήτησε να αποκαλύψω 7 πράγματα για μένα (εγωκεντρικό κουτσομπολιό δηλαδή...). Πάμε να δούμε:

1. Σπουδάζω Ιατρική, έχω πολύ μέλλον ακόμα, την λατρέυω όσο τίποτα και ταυτόχρονα με δυσκολέυει όσο τίποτα. Μεγάλο μου όνειρο είναι να γίνω παιδίατρος.

2. Είμαι σοβαρά εθισμένη στον Χάρι Πότερ. Σοβαρά όμως. (κάθε φορά που δεν έχω τι να διαβάσω πιάνω τα βιβλία από την αρχή). Τώρα παράλληλα με το "Ντιβάνι" του Yalom, διαβάζω και τον "Αιχμάλωτο του Αζκαμπάν". Yeah, Harry Potter rules!

3. Τελευταία, έχω ένα θέμα με το χέρι μου και πονάω όλη την ώρα όταν γράφω (σε χαρτί, στον υπολογιστή), όταν είμαι όρθια, όταν κάθομαι σε άβολη καρέκλα.

4. Κάθε πράγμα, άνθρωπο ή οτιδήποτε, το συνδυάζω με νότες, χρώματα ή μυρωδιές. Μου είπαν πρόσφατα πως αυτό λέγεται συναισθησία. Και λατρεύω τα πουά, τα ζωντανά χρώματα και την μουσική τύπου Brimful of Asha, που μπορεί να με κάνει να χοροπηδάω 24 ώρες το 24ωρο.

5. Κάποιος που θα με γνωρίσει πρώτη φορά μπορεί να με θεωρήσει αδιάκριτη, γιατί ρωτάω πολλές ερωτήσεις. Απλά αυτός είναι ο δικός μου τρόπος να καταλάβω τη λογική και την προσωπικότητα του άλλου, κάπως έτσι θεωρώ ότι προσεγγίζω την οπτική του γωνία.

6. Μ' αρέσει πολύ το καλό φαγητό. Και τρώω πολύ. ΠΟΛΥ.

7. Θυμάμαι απίστευτες λεπτομέρειες για τρελά πράγματα (πιχι τι φορούσε η κολλητή μου την μέρα που τη γνώρισα) και μπορώ εύκολα να συγκρατώ εγκυκλοπαιδικές πληροφορίες που μου κάνουν εντύπωση.  Εκτός αυτού είμαι σχετικά αριθμομνήμων και αν συμπαθήσω κάποιον μπορώ να θυμηθώ για αυτόν πολλές λεπτομέρειες που αναφέρει για τον εαυτό του σε ανύποπτες στιγμές.

Χμμ εδώ το παιχνίδι λέει να το προωθήσω σε 15 μπλόγγερς. Χμμ 15 δεν θα είναι αλλά τέλος πάντων...

 Αρτάκι, έλα ξανά μαζί μας πλιζ!
 Blur, κάτι για να εγκαινιάσω το καινούργιο μπλόγκ!
 Ντιντι, καιρό έχουμε να ακούσουμε νέα σου!
Αυτή που ήταν κάποτε, γιατί απλά αγαπώ το μπλόγκ σου!
Belle living her fairytale, γιατί σ' αγαπώ, γιατί πρέπει να γράψεις και γιατί πρέπει να γράψεις ΓΙΑ ΣΕΝΑ!
Fleur, ξανάγγιξε τα αστέρια!

Φεύγω τριήμερο. Adios και wish me luck!

Point final et sourire.


Πιες: με απογοήτευσαν οι Pain κομμάτι χτες. Μα να μην πουν το Road Salt?!