Σκατάληψη ξανά...

Ξανά τα ίδια. Με εκνευρίζει να ασχολούμαι με το ίδιο θέμα και να γράφω τα ίδια και τα ίδια στα post μου. Άλλα είναι κάτι που με αποσχολεί και επειδή εδώ είναι η χώρα μου θα τα γράψω και θα μου φύγει και η τσαντίλα.

Ξανά κατάληψη λοιπόν. Και λέω "ξανά" γιατί πρίν λίγο καιρό είχαμε πάλι τα ίδια...Αλλά αυτή τη φορά το λάθος είναι καθαρά δικό μας. Οι αριστεροί φοιτητές που οργανώνουν τις καταλήψεις έχουν τα πιστεύω τους και τις ιδέες τους τις οποίες και προσπαθούν να υποστηρίξουν, προτίνοντας την κατάληψη. Για να καταληφθεί λοιπόν η σχολή πρέπει να γίνει Γενική Συνέλευση και να ψηφιστεί το πλαίσιο για κατάληψη από την πλειοψηφία των φοιτητών που παρευρίσκονται στη Γενική Συνέλευση.

Το γεγονός λοιπόν οτι θα προταθεί κατάληψη ήταν γνωστό μέρες τώρα στη σχολή. Συζητιόταν αρκετά έως πολύ ανάμεσα στους φοιτητές. Η γενική ιδέα;; Κανείς δεν ήθελε την κατάληψη. Κανείς δεν είχε το "περιθώριο" να χάσει άλλα εργαστήρια. Κανείς δεν ήθελε να χαθεί το εξάμηνο. Όλοι έλεγαν "να πάμε στη συνελευση, να ψηφίσουμε κατά!!". Όλοι "φώναζαν" για ανοιχτή σχολή.

Τελικά όμως η φωνή αυτή έμεινε μόνο στα λόγια και δεν έγινε ποτέ πράξη. Το φοιτητικό σώμα έλαμψε δια της απουσίας του στη Γενική Συνέλευση που πραγματοποιήθηκε.

6 έτη έχει η σχολή. Σε κάθε έτος σπουδάζουν τουλάχιστον 300 φοιτητές, εκ των οποίων οι περισσότεροι, στα λόγια, τάσσονταν φανατικά κατά της κατάληψης. Και τελικά τι έγινε;; Η Συνέλευση πραγματοποιήθηκε με περίπου 300 συνολικά φοιτητές και η απόφαση; Επταήμερη κατάληψη με ψηφοφορία η οποία έληξε 120 κατά, 150 υπέρ.

Και έρχομαι εγώ να αναρωτηθώ... Πως μπορείς φίλε, συνάδερφε, φοιτητή να αφήνεις να αποφασίζουν για τη σχολή σου και ουσιαστικά για το μέλλον σου και εσύ να είσαι απών;; Να έχεις πάει να πιείς τον κάφε σου, να ξεκουραστείς, να κοιμηθείς, να διαβάσεις;; Δεν λέω, όλοι τα χρειαζόμαστε τα παραπάνω, αλλά δεν μπορείς να αφήνεις την σχολή σου, την "μικρή κοινωνία" στην οποία είσαι και εσύ μέλος στα χέρια τρίτων;;

Και μετά να έχεις το θράσος να παραπονεθείς!! "Χούντα των αριστερών" και "αποφασίζουν λίγοι για τους πολλούς"... Δεν φταίνε οι αριστεροί που γίνεται κατάληψη... Τα είπα και πριν. Έχουν τις απόψεις τους και τις στηρίζουν μέχρι τέλους. Δεν κοιτάνε τη βολή και την καλοπέρασή τους. Και τους παραδέχομαι. Άλλος φταίει. Ο φοιτητής εκείνος που έλαμψε δια της απουσία τους και έβαλε έτσι λουκέτο στη σχολή του. Αυτή η απολιτικοποίηση έχει φτάσει σε απαράδεκτο σημείο. Έχει ξεπεράσει τα όρια της αδιαφορίας.

Όπως είπε και ένας συμφοιτητής:"Η σχολή τελεί υπο κατάληψη. 150 την κλείσανε... 130 προσπάθησαν να μην την κλείσουν... Και 1250 αδιαφόρησαν!"

Τα είπα και ξεθύμανα... Έπρεπε να μας δείτε με την Τ. την ώρα που φεύγαμε από τη συνέλευση για βρίζαμε τους πάντες και τα πάντα από τα νέυρα μας. Και όλη την ημέρα μου να ακούω από παντού μία φράση: "στα πρόθυρα να χαθεί το εξάμηνο".

Anyway... Το κομμάτι για να φτιάξει λίγο η διάθεσή μας! Αν εξαιρέσεις το γεγονός της σκατάληψης, πολύ ωραία μέρα η σημερινή. Καταφέραμε να γελάσουμε πάλι!!

Πι.ες.: Τ. πάααααααααααααααααφ!



Point final et sourire.

Σκατάληψη....

Η σχολή τελεί υπό κατάληψη.

Τριήμερη προς το παρόν, με εξαιρετικές προοπτικές να συνεχιστεί και την επόμενη εβδομάδα. Ξεκινάει από αύριο Τετάρτη. Θα χαθούν συνολικά 3 εργαστήρια και 10 ώρες μαθημάτων στο αμφιθέατρο. Κοινώς;; Τις εβδομάδες που θα ακολουθήσουν την κατάληψη έχει να παιχτεί τρελό σκηνικό με τους καθηγητές: μαθημάτα 3 και 4 ωρών θα γίνονται σε 1 ώρα, θα έχουμε 2-3 εργαστήρια την ημέρα με αποτέλεσμα να καταλήξουμε να μην καταλάβουμε τίποτα και να τρέχουμε στην εξεταστική, αλλά και στην μελλοντική μας καρίερα. Γιατί τι θα πείς στον άρρωστο; "Πάθατε έμφραγμα; Συγγνώμη κύριε μου, αλλά δεν μάθαμε την ανατομία της καρδιάς. Είχαμε κατάληψη..."


Αυτό που με ενοχλεί εμένα δεν είναι η ίδια η κατάληψη αλλά το γεγονός οτι γίνεται χωρίς να υπάρχουν ουσιαστικά αιτήματα. Γίνεται για την πολιτική πασοκ σου λένε οι αριστεροι... "Και τι με ενδιαφέρει εμένα φίλε μου Εαακίτη η πολιτική πασοκ;; Εγώ ήρθα στη σχολή μου να κάνω μάθημα." Τι θα καταλάβεις με το να το σταματήσεις κάνοντας κατάληψη της σχολής;;

'Η το άλλο;; Ο άλλος λόγος της κατάληψης ήταν το καινούργιο ηλεκτρονικό σύστημα επιλογής βιβλίων. Εντάξει, να το δεχτώ, στην Ιατρική παίρναμε όλα τα βιβλία χωρίς να χρειάζεται να διαλέγουμε μερικά από αυτά και τώρα υπάρχει η επιλογή. Αλλά, τι να τα κάνουμε όλα τα βιβλία. Οι ίδιοι το λέμε. Παίρνουμε 5 συγγράμματα για το κάθε μάθημα και καταλήγουμε να διαβάζουμε το ένα. Δεν λέω να μην μας δοθούν τα βιβλία που χρειαζόμαστε (τα οποία και μας μοιράζονται), αλλά να μην είμαστε πλεονέκτες και να γκρινιάζουμε για συγγράμματα που δεν χρειαζόμαστε. Σκέψου βρε κουφιοκέφαλε φοιτητή που το παίζεις προοδευτικός, αλλά είσαι χρόνια πίσω... Με αυτό το σύστημα, δηλώνεις τα συγγραμματα και την ΙΔΙΑ μέρα τα παίρνεις. Πέρσι, κάναμε 3 μήνες!!!

Και φυσικά με την κατάληψη χάνουμε και τις εγγραφές. Ας συνεχίσουμε να κυκλοφορούμε με το ληγμένο πάσο.

Δεν είμαι πολιτικοποιημένη. Δεν είμαι αριστερή, ούτε δεξιά. Δεν παίρνω θέση. Απλά λέω τη γνώμη μου. Ας βγει πια η πολιτική από τις σχολές! Δεν σπουδάζουμε για να γίνουμε πολιτικοί. Σπουδάζουμε για να γίνουμε γιατροι!

"Εγώ δεν τα καταλαβαίνω αυτά τα πράγματα!" λέει η γιαγιά μου.

Point final et sourire.

Athens' Anatomy...

Πώπω χαοτική βδομάδα!!! Από τη μία, η Φυσική που χρωστάω απο το 1ο να μου χτυπάει απειλητικά την πόρτα ("κούκου, είμαι και εγώ εδώ!"), από την άλλη η σχολή αποφασίζει να μην περιμένει να τελειώσει η επαναληπτική εξεταστικούλα και έτσι ξεκινάει με full speed! Και, φυσικά, τα παιδιά! Που τους πας τους τρελούς;! "Δεν θα πάμε για καφέ?? Τichu night?". Άντε να διαβάσεις.

Πρώτη φορά Ανατομία σήμερα! Πρώτη επαφή με πτώμα, ανάμεικτα συναισθήματα. Μετά από ένα πρώτο έτος-νίωθω-ότι-ξανακάνω-την-τρίτη-λυκείου, γεμάτο βιολογία-φυσική-χημεία-στατιστική, έρχεται το δεύτερο έτος και λες "ωπ! εδώ είμαστε... τελικά μπήκα στη σωστή σχολή!!".

Αποπνικτική μυρωδιά τέμπερας-φορμόλης, φωτεινό λευκό δωμάτιο ( με μια αίσθηση αποστειρωμένου θα έλεγα), δύο σειρές με τραπέζια, ομάδες δέκα ατόμων με ιατρικές μπλούζες σε κάθε τραπέζι. Σκυμμένοι πάνω σε αυτό που περίμεναν να δούν από την πρώτη μέρα στη σχολή: ένα αληθινό ανθρώπινο σώμα που θα τους προσφέρει γνώση και εμπειρία.

Η δική μου αίσθηση;; Οφείλω να πω οτι πήγα τρομαγμένη. Κυκλοφορούν μπόλικες φήμες για το Ανατομείο και τις λιποθυμίες του. Και τι γίνεται αν δεν μπορέσω να αντέξω αυτό που θα δω;; Τι θα κάνω μετά; Ναι, πήγα τρομαγμένη. Και έφυγα ενθουσιασμένη. Δεν είχα απρόοπτα, δεν με ενόχλησε τίποτα και ίσα ίσα ήταν το πιο συναρπαστικό μάθημα που έχω κάνει μέχρι τώρα.

Point final et sourire.