Πέμπτη 14 Ιουλίου 2011

Serendipity

Τελευταία μέρα αύριο… Μετά έρχεται καλοκαιράκι. Τελευταία εξέταση αύριο και μετά ύπνος, θάλασσα, Harry Potter, γέλια, ταινίες και διακοπές.

Χάζευα, πριν, κάτι αναρτήσεις μου από την προηγούμενη εξεταστική. Σε ένα συμπέρασμα μόνο μπορώ να καταλήξω… “Ότι δεν σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό…”

Βγες στο μπαλκόνι να δεις…. “Μ’ ανάσα γρήγορη, ζεστή, αγάπησέ με.”


Ναι σε κάνει πιο δυνατό, όσο κι αν δεν το καταλαβαίνεις εκείνη την ώρα. Και μετά σου στέλνει όσα ήθελες. Ή, τουλάχιστον στην δική μου περίπτωση, το σύμπαν το έκανε. Μου έστειλε όσα ακριβώς χρειαζόμουν, όσα ήθελα για να μην μπορώ να σταματήσω να χαμογελάω. Και με αποζημίωσε.

Φώναξα ότι είναι άδικο. Ότι δεν μου αντέχω να μου πέφτουν όλα μαζί, ότι δεν μπορώ να συνεχίσω σε αυτή την κατάσταση. Με έκανε κάπου στον Ιανουάριο να χάσω τα λόγια μου, να μείνω άφωνη και ανίκανη να αντιδράσω μπροστά σε πολλές καταστάσεις. Καταστάσεις που δεν θα μπορούσα σχεδόν να διαχειριστώ ακόμα κι αν έρχονταν η καθεμία ξεχωριστά. Αλλά ήρθαν όλες μαζί. Και οι τέσσερις
.
Και σιγά σιγά ηρέμισα. Ναι, μου πήρε δύο μήνες και ένα υπέροχο ταξίδι αλλά τα κατάφερα. Και σε κάποια στιγμή, αποφάσισα να πάρω την Τ. τηλέφωνο και να της πω, με κάθε επισημότητα και με όλη μου τη σοβαρότητα: “Αρνούμαι να πιστέψω πια στην τύχη. Ναι, όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο, αλλά εγώ αρνούμαι να συνεχίσω να πιστεύω ότι είμαι γκαντεμόσαυρος, ότι όλα τα κακά συμβαίνουν σε μένα. Και θα σταματήσουν να συμβαίνουν”.

Και τότε σταμάτησαν όλα. Δεν ξέρω αν ήταν ότι σταμάτησα εγώ να δίνω σημασία, αν δεν με ενοχλούσαν λεπτομέρειες, αν η ψυχολογική μου κατάσταση ήταν καλύτερη και έτσι άλλαξαν όλα. Και τότε άρχισαν τα πράγματα να πηγαίνουν πολύ καλά.

Ο μικρούλης μου μπήκε σε μία σειρά με τις εξετάσεις του.

Εγώ μπήκα σε μία σειρά με το άγχος μου.

Ξαναάρχισα να απολαμβάνω τις μικρές στιγμές που είχα σταματήσει να απολαμβάνω τους μήνες του χειμώνα.

Ήρθε ο Β.

Και κάπως έτσι ηρέμησαν όλα……

Και κάπως έτσι, βρεθήκαμε στη μεγαλύτερη συναυλία που έχω βρεθεί ποτέ, χτες στο Ο.Α.Κ.Α., με μένα να τραγουδάω “με στέλνεις, με στέλνεις, με παρασέρνεις…”, να τον κοιτάω, να τον κρατάω και να το εννοώ.

Β. ευχαριστώ. Εσύ με ηρέμησες.

Point final et sourire.

6 σχόλια:

  1. Καλή επιτυχία με το τελευταίο μάθημα!:)
    Χαίρομαι που τώρα είσαι καλα.
    Αχ,φαντάζομαι πέρασες τέλεια στους πυξ λαξ.:)

    Φιλιααααααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. :) :)

    Αν και εγώ κατέληξα ότι ένας έρωτας δεν μπορεί να φέρει την ηρεμία, και την τάξη στη ζωή σου όσο αληθινός κι αν είναι. Εύχομαι σε σένα να τα κατάφερε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "ότι δε σε σκοτωνει σε κανει πιο δυνατο.."

    αυτος που το ειπε πρωτος αυτο ηταν ενας ανθρωπος που ταλαιπωρούταν απο "ωδύνες εγκεφαλικου τοκετου"..τον παρεσερνε το ιδιαιτερο μυαλο του σε μονοπατια σκεψης που δεν μπορουμε να διαβουμε ευκολα..γιατι ειναι τοσο αποτομος ο γκρεμος διπλα τους που μας φοβιζει..αυτο που μας φοβιζει στην πραγματικοτητα ειναι οτι αν προσπαθησουμε να εξερευνησουμε αυτα τα μονοπατια μπορει να μπερδευτουμε τοσο ωστε να ζαλιστουμε και να αφεθουμε στο γκρεμο..

    αυτο που προσπαθω αποτυχημενα να πω ειναι οτι, τις περισσοτερες φορες, μας φοβιζει ο ηχος πισω απο τον ηχο , τα λογια πισω απο τα λογια, η εικονα πισω απο την εικονα, ο ερωτας πισω απο τον ερωτα..

    και περιοριζομαστε , μαλλον, συμβιβαζομαστε στον ηχο , στα λογια, στην εικονα, και στον ερωτα..

    γινε ξεχωριστη.. "γινε αυτο που είσαι" F.N.


    νομιζω οτι καπου υπαρχει η τυχη, απλα οχι τοσο συχνα οσο μας βολευει να πιστευουμε..


    καμια φορα θελει θαρρος για να διαλεξεις το μονοπατι που θελεις..και καμια φορα , ειδικα στον ερωτα, θελει "τρελα".. να τολμησεις αυτο που δεν τολμουν οι αλλοι γι αυτον που νοιαζεσαι περισσοτερο..να εισαι ξεχωριστη..

    θα μπορουσα να συνεχισω να γραφω ακαταλαβιστικες αχρειαστες μπουρδες ή οπως εχει πει και καποια "λογια εντεχνως δομημενα" αλλα..


    καλο καλοκαιρι, οσο απεμεινε, και καλες διακοπες

    να προσεχεις τη φιλη σου

    και αν θελεις να σου δωσει το βιβλιο που της εχω δωσει να το διαβασεις

    υσ. καιρο ιεχα να γραψω σε μπλογκ

    υσ2. να το προσεχεις το μπλογκ..μπορει να γινει πολυ κακη ιδεα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @Fleur: Ευχαριστώ και καλό καλοκαίρι!! :)

    @Faery: Έστω και λίγο, τα κατάφερε!! :)

    Νίκο μου, πολύ χαίρομαι που πέρασες από τη χώρα μου!! Θα το διαβάσω το βιβλίο!! Καλό καλοκαίρι και περιμένω καφέ τον Σεπτέμβρη!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. :)):))
    θΕΛΩ
    να ακολουθησω τα βηματα σου...!Καλο καλοκαιρι κα καλη ξεκουραση φιλιααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Στο ευχομαι Μαγιάκι μου!!! Καλές διακοπές... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για πείτε...