μαντικές ικανότητες, κρυσταλλομαντεία και ταρό...

Μου φαίνεται περίεργο... Πάντα μου φαινόταν. Αυτή η έλλειψη συννενόησης μεταξύ των ανθρώπων. Μπερδέματα, τσακωμοί, κρυμμένα λόγια, υπονοούμενα...

Σου πετάει κάτι και αρχίζει αμέσως ένας μαραθώνιος σκέψεων: "μήπως εννούσε αυτό;;", "ναι αλλά αν ήθελε να πει εκείνο;;". Και φυσικά αρχίζει και η συνδυαστική σκέψη (που είναι η συνδυαστική μου σκέψη όταν την χρειαζομαι στην εξεταστική;; οεο;;) του τύπου: "πριν ένα μήνα μου είπε αυτό αλλά έρχεται σε αντίθεση με αυτό που είπε χτες και σήμερα μου λέει άλλα". Όπου φυσικά (ωω βέβαια!!) θυμόμαστε κάθε κουβέντα, με κάθε κόμμα, κάθε τελεία και κάθε τόνο που έχει ειπωθεί.

Και δεν είναι μόνο άντρες... Όοοοοχι δεν είναι μόνο άντρες! Είναι και οι φίλοι και οι φίλες. Έχει μούτρα σήμερα... Γιατί δεν μου μιλάει;; Πρέπει να του/της δώσω χώρο;; Θα νομίζει οτι δεν νοιάζομαι για εκείνον/ εκείνη!! Έχω κάνει εγώ κάτι και πρέπει να επανορθώσω;;

Εε αυτά βαρέθηκα πια. Να ψάχνω να βρω το κρυφό νόημα του κρυμμένου νοήματος της καταχωνιασμένης φράσης. Αν έχεις κάτι, αν δεν είσαι καλά, αν νιώθεις άσχημα, αν θέλεις κάτι, εεε πες το μου ντε! Δεν είμαι καλό μέντιουμ! Καθόλου καλό! Εεε οχι! Θα αλλάξει κάτι αν εγώ κάθομαι και βασανίζω το κεφάλι μου για το αν ο τάδε 1 θέλει την τάδε 2 και αν ο δείνα 1 έχει εκνευριστεί με τον δείνα 2;; Εε ΟΧΙ!!

Οπότε ΜΗΝ ξανακούσω μίρλι μίρλι μίρλι μίρλι μίρλι μέσα στο αυτί μου!

Άρα μία είναι η λύση... Αφήνουμε τα πράγματα να κυλήσουν! Και όπου πάει, πήγε!
(αλλιώς το πρόβλημα, εφόσον ΔΕΝ ΣΥΖΗΤΗΘΕΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΛΥΘΕΙ, είναι αυτού που το έχει!)

Point final et sourire.
πιες: πάντως ο κόσμος δεν πάει καλά! κάτι έχει πάει στραβά... Εγώ τα λέω αλλά ποιος μ' ακούει!
πιες 2: άντε καλή νηστεία!!
πιες 3: smiling, smiling, smiling, smiling
πιες 4: το κείμενο στο word μου -που από τον Γενάρη τρώει λογοκρισία- από 2 σελίδες, κοντεύει να φτάσει 10! θα γίνει επιτέλους αυτό που θέλω για να μπορέσω να δείξω λίγο??!! 

so much for my happy ending...

 "Αν δεν στηρίξεις το ένα σου πόδι έξω απ' τη Γη, ποτέ σου δεν θα μπορέσεις να σταθείς επάνω της."
Ο. Ελύτης
Η φράση του Ελύτη σε κάθε στάση λεωφορείου που θα βρεθεί μπροστά μου.
Και βγήκε και ο δικός μου Ελύτης από την βιβλιοθήκη. Για να βγει ο Ελύτης, περίεργα τα πράγματα...

Τρεις μυρωδιές: απορρυπαντικό, after shave και αφρόλουτρο. Και μερικές ακόμα... Αυτή της Τ. στον Άκη μου (βανίλια ίσως??) και βρεγμένα μαλλιά από την Α.Λ (ξεκάθαρο και καθαρό Clorane <3).

Sur le fil. Πάνω στο σκοινί. Ή πάνω ή κάτω. Προς το παρόν, διαλέγω πάνω.
grow me a garden of roses, paint me the colours of sky and rain, teach me to speak with their voices, show me the way and I'll try again.


"Κοίτα κοίτα νικάω...."  

Point final et sourire.

"Δεν βλέπεις, δεν βλέπεις"

"Χαχα! Κοίτα! Σε νικάω..."

"Δεν βλέπεις". Ούτε εσύ.

We 're getting away with it all messed up, getting away with it all messed up, that's the living.

Amongst friends but all alone.
Τρία τα τραγουδάκια για σήμερα.

Point final et sourire.

Πιες: και τι με νοιάζει εμένα?είμαι χαρούμενη! πφφφ γιούχου!! γιούχου γιούχου!
Πιες 2: αλλαγή ή ελπίδα? ελπίδα ή ηλιθιότητα??

μανιοκατάθλιψη?

οχι. δεν είμαι πια γιούχου.

springtime or summertime?

Με μυρωδιά φράουλα από την λατρεμένη body shop κρέμα μου, ένα ξεγυρισμένο συνάχι και ένα πιάσιμο χωρίς προηγούμενο μπαίνουμε αισίως στην άνοιξη και στο 4ο εξάμηνο που έχει μπει για τα καλά αλλά εγώ, φυσικά, γιατί να το συνειδητοποιήσω??

Άρχισε εκείνος ο μαγικός καιρός που στον ήλιο καίγεσαι και στη σκιά παγώνεις (εξού και το μαγικό συνάχι που κληρονόμησα μετά την απόφασή μου να βγω με κοντομάνικο)... Ο κόσμος άρχισε να συρρέει για μία ακόμη χρονιά στο αγαπημένο μας Βουλιαγμενιώτικο, Waffle House μόλις ο καιρός αποφάσισε να βγάλει ήλιο με την ψυχή του.

Καινούργια μαθήματα- έστω, καινούργια πράγματα σε παλιά μαθήματα-, χρωστούμενες εργασίες, έξοδοι, καφέ δίπλα στη θάλασσα, γυμναστήριο, θέατρα και τα καλοκαιρινά μου ρούχα να κάνουν ένα ένα την εμφάνισή τους σε ανύποπτες στιγμές για να μου θυμίζουν να ξεκινήσω το αγαπημένο μου περσινό σλόγκαν "Γιούχουυ!! Ήρθε το καλοκαίρι"..
 
Σε καλοκαιρινό mood λοιπόν. Τι κι αν είναι Απρίλιος; Τι κι αν μας περιμένει ένα Πάσχα, μία εξεταστική και καμία πενηνταριά εργαστήρια;; Σε ΛΙΓΟΥΣ (και μην ακούσω κουβέντα) μήνες θα λιάζομαι στην παραλία μου, με το αντιηλιακό καρπούζι μου, το κοραλί μαγιώ μου, τις ρακέτες μου, την Mac farland μου και πάνω από όλα, τους φίλους μου να λένε μπούρδες στις δίπλα ξαπλώστρες!

Δεν ξέρω αν φαίνεται από τον ανύπαρκτο ειρμό, από την ακυρότητα αυτής της ανάρτησης και την έλλειψη νοήματος αυτής, αλλά έχω κέφια, είμαι γιούχου και επέστρεψα δριμύτρελη!

Αυτά και τέλος!
Point final et sourire.

πιες: το πιο σωστό που άκουσα, "μην συμβιβάζεσαι". Ακούς εσύ εκεί? Έχει δίκιο αυτή που στο λέει... Μην συμβιβάζεσαι γιατί δεν σου αξίζει!
πιες 2: το τραγούδι δεν κολλάει στην ανάρτηση αλλά έχει κολλήσει σε μένα!
πιες 3: ήλιος, ήλιος, ήλιος, ήλιος! 

πιες 4: αγαπώ τα πουά, αγαπώ τα πουά, αγαπώ τα πουά
πιες 5: μη δω "Αμελάκι το καψες!"... Δεν το 'καψα, απλά είμαι γιούχου και χαρούμενη!

my London...

Δεν θέλω να βάλω το Λονδίνο σε μία ανάρτηση. Δεν μπορώ να χωρέσω μία πόλη γεμάτη ζωή σε μερικές γραμμές. Δεν θα μπορέσω να καταφέρω να μεταφέρω το πολυπολιτισμικό Λονδίνο όπως το θέλω.

Εκείνο το Λονδίνο που κατάφερε να χωρέσει σε ένα λεωφορείο όλες τις φυλές του κόσμου. Το Λονδίνο που συνδύασε υπέροχα το παλιό και το καινούργιο: το Westminster Abbey με τον soon-to-be μεγαλύτερο ουρανοξύστη της Ευρώπης. Το Globe Theatre, το ακριβές ομοίωμα ενός Σαιξπιρικού θεάτρου με το επιβλητικότατο γυάλινο αβγουλο-δημαρχείο. Το Λονδίνο με τα μουσεία που σε μαγνητίζουν. Το Λονδίνο του "Phantom of the opera" και του "Les Miserables". Το Λονδίνο της Oxford Street και του Picadilly Circus. Το Λονδίνο του Hyde Park και της υγρασίας (και του υπέροχου καιρού, αφού δεν έβρεξε ούτε μια φορά!). Το Λονδίνο με τα διόροφα λεωφορεία που αν είσαι τυχερός πιάνεις τις πρώτες πάνω θέσεις και του μετρό που σε κάνει να χάνεσαι. Το Λονδίνο ακόμα και στις διαδηλώσεις του. Το Λονδίνο που μυρίζει τσάι και έχει σούπερμάρκετ ανοιχτά 24 ώρες. Το δικό μου Λονδίνο.

Point final et sourire.

πιες: φέρτε το snog στην Ελλάδα...

la la la la la!!

Μπορώ πια να το πω και επίσημα... Το τέλος της σημερινής μέρας έφερε το τέλος μιας εξεταστικής!!!!!Μετά από 2 μήνες και 16 μέρες (από τον Ιανουάριο πάει αυτή η βαλίτσα!) συνεχούς επανάληψης του "κάντε υπομονή κι ο ουρανός θα γίνει πιο γαλανός", περνάμε επιτέλους στο "σήμερααα πρωτογνώρισα τη χαράααα"...

Γιούχου! γιούχου! γιούχου! γιούχου! (μόνο αυτό θα λέω σήμερα...) 

Μας την έβγαλε την πίστη! Δεν το αρνούμαι, τα κατάφερε! Κόντεψε να με στείλει στο ψυχιατρείο, στο νοσοκομείο, στο νεκροταφείο, κάπου τελος πάντων αλλά τέτοια ικανοποίηση που είχα τώρα που έσβησα το τελευταίο μάθημα από το ημερολόγιο, δεν την φαντάζεστε!

Ο ενθουσιασμός ο ίδιος είμαι σήμερα! Δεν πά' να μην πήγε όπως ήθελα αυτή η εξεταστική, δεν πα' να μην πέρασα μαθήματα, σήμερα θα φωνάζω γιούχου και θα πανηγυρίζω όσο δεν πάει!

Εε δεδομένης της σχολής, ας το ανακοινώσουμε και Ιατρικά. " Εξεταστική Περίοδος Χειμερινού Εξαμήνου 2010 - 2011. Time of death: 16/03/2011, 19:50"

Και τώρα αρχίζει το ωραίο της υπόθεσης. Αρχίζουν οι βαλίτσες, θα πάρει φωτιά το πλυντήριο για να γίνουν όλα στην ώρα τους. Τελευταία ψώνια, τελευταίες υποχρεώσεις και Τρίτη πρωί θα επισκευθώ τη σχολή για τελευταία φορά, θα παρακολουθήσω το τελευταίο εργαστήριο φυσιολογίας, θα πάρω το αυτοκινητάκι μου και θα πάω στο αεροδρόμιο να πάρω ένα ωραιότατο αερόπλανο (που λέει και η γιαγιά μου) και να φύγω σ' άλλη γη και σ' άλλα μέρη, στο εξωτικότατο Λονδίνο.

Πόσο χαρούμενη είμαι!?!?!?!? Πόσοοοοοο?!!!

Περιμένω τη στιγμή που το αεροπλάνο θα τρέχει τόσο γρήγορα και θα σηκωθεί από το έδαφος.
 Όπως πεθαίνω και για την ώρα που θα φτασω στο Λονδινάκι, το πρώτο βράδυ και θα πάω νυχτερινή βόλτα στον Τάμεση.

Οπότε, επειδή δεν θα ξανακάνω ανάρτηση μέχρι να γυρίσω (άντε να βάλω κανένα πι ες αύριο-μεθαύριο ή αν βρω wifi στο Λονδίνο), ήρθε η στιγμή να αρχίσω να κάνω περήφανο τον αγαπημένο μου Joey.

It's London, baby!!

                                                                                

Και τώρα ΠΑΩ ΓΙΑ ΥΠΝΟ!! ΥΠΝΟ, ΥΠΝΟ, ΥΠΝΟ, ΥΠΝΟ, ΥΠΝΟ!!!!  Κάτι μου λέει πως το σουκού δεν θα υπάρξει στο ημερολόγιό μου... Θα θυσιαστεί στο βωμό του ύπνου που θρέφει τα παιδιά, αφού τα παιδιά έχουν πρωινά εργαστήρια και υπερψώνια Πέμπτη- Παρασκευή!
Καληνύχταααααααα!!!!!

Point final et sourire.
πι ες: Χρόνια πολλά Λ. μου!! 20!
πι ες2: Zoey welcome to my life... my new nokia! <3

Απελευθέρωση!!