Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011

Vasilis...

2ο σοκ σε μία βδομάδα. Νοσοκομεία, οροί, μαγνητικές, φάρμακα, φλεβοκαθετήρες και μία ψυχολογική κούραση. Μία άρνηση απίστευτη.

Όχι δεν θέλω να ακούσω ούτε έναν να μου λέει να δω κάτι θετικά. Όχι, ακόμα δεν μπορώ να το δω θετικά. Θέλω μόνο μία μεγάλη αγκαλιά. Δεν είμαι καλά ακόμα. Έχω τρομάξει άπειρα και θέλω τη μεγάλη αγκαλιά του αρκούδου μου που με κάνει κάλα.

Ίσως να είναι που βγαίνω από δω παραμονή Χριστουγέννων, ίσως να είναι η κορτιζόνη που με ρίχνει αρκετά. Ναι, θα είμαι καλά, αλλά δεν είμαι ακόμα. Και δεν θέλω ακόμα να το δω θετικά. ΔΕΝ ΘΕΛΩ. ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΑΚΟΜΑ.

Θέλω να κάτσω και να κλάψω σε μία μαγάλη αγκαλιά. Να κλέψω δύο ώρες καλοκαιριού και να τα ξεχάσω όλα για δύο ώρες. Και δεν θέλω να μείνω ούτε στιγμή χωρίς τη μεγάλη αγκαλιά γιατί σαν να νιώθω ότι κάτι χάνεται.

Περίεργο τι ζητάς κάτι τέτοιες ώρες. Εγώ νομίζω ότι θέλω τη μεγάλη αγκαλιά. Μόνο να ακουμπήσω στη μεγάλη αγκαλιά και να μυρίσω το άρωμα των 8 μηνών που τόσο αγάπησα και αγαπώ.

Δεν περίμενα ποτέ να γράψω κάτι με τόσο πεζό όνομα.  Αλλά τι να κάνεις; Νομίζω πως τελικά οι ανάγκες και οι αγάπες σου έρχονται από εκεί που δεν τις περιμένεις. Από μία παρουσία που κάθεται αμίλητη σε μία πολυθρόνα και απλά φιλάει τη μελανιά που βλέπει στο χέρι σου από το τρύπημα.

Το ξέρω ότι δεν με διαβάζεις. Σ' αγαπάω. Με βοηθάς όσο κανένας γιατί απλά δεν με κρίνεις και δεν με ζαλίζεις με πράγματα που τώρα δεν θέλω να ακούσω. Δεν ξέρω αν το έχεις καταλάβει ή αν μπορείς να το αντέξεις. Να ξέρεις πως το τελευταίο πράγμα που θέλω είναι να σε πιέσω.

Kassie

Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011

Have you ever dreamed a night like this??

Φώτα, φρενάρισμα, δρόμος με βροχή, κράσπεδο, κενό και το παράθυρό μου κάπως, μάλλον μαγικά, ακουμπάει στο πεζοδρόμιο. Στο πεζοδρόμιο;; Έλα, πρέπει να ξυπνήσεις...

Και κανείς να μην πιστεύει ότι σίγουρα είμαστε καλά. Πως γίνεται να είμαστε καλά;; Αφού βγήκαμε από την οροφή του αυτοκινήτου... 

Και μετά, εμείς. Τρία άτομα καθισμένα στο πεζοδρόμιο. Τρία άτομα που το πρώτο πράγμα που έκαναν ήταν να ρωτήσουν αν οι άλλοι ήταν καλά και με το που βγήκαν πιάστηκαν σε μία μεγάλη αγκαλιά. Τρία άτομα που κάθισαν μετά στο πεζοδρόμιο, περιμένοντας, και αναρωτιούνταν που χάθηκαν τ' αστέρια αυτό το βράδυ...;;

Μα καλά, πως έγινε;;

Είναι για να λες, "μία φορά δεν έβαλα ζώνη και έγινε...". Γι' αυτό πάντα ζώνη. ΠΑΝΤΑ ΖΩΝΗ.

Point final et sourire.
Kassie. Σήμερα είναι σκοτείνη μέρα.






Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

World Aids Day

Παγκόσμια μέρα κατά του HIV και του AIDS. Η πρώτη Δεκεμβρίου είναι μία παγκόσμια ευκαιρία για όλους μας να αγωνιστούμε κατά του HIV.

Είναι η πρώτη φορά που μία μέρα του χρόνου αφιερώνεται σε κάποια ασθένεια και έτσι η Παγκόσμια ημέρα κατά του HIV/AIDS καθιερώνεται το 1988.


Φέτος η εκστρατεία της σημερινής μέρας ονομάζεται "Getting to zero". Zero new HIV infections, zero discrimination and zero HIV-related deaths. Ξεκινώντας με αυτό το σλόγκαν θέτουμε 10 στόχους ως το 2015:
  • Sexual transmission of HIV reduced by half, including among young people, men who have sex with men and transmission in the context of sex work;
  • Vertical transmission of HIV eliminated and AIDS-related maternal deaths reduced by half;
  • All new HIV infections prevented among people who use drugs;
  • Universal access to antiretroviral therapy for people living with HIV who are eligible for treatment;
  • TB deaths among people living with HIV reduced by half;
  • All people living with HIV and households affected by HIV are addressed in all national social protection strategies and have access to essential care and support;
  • Countries with punitive laws and practices around HIV transmission, sex work, drug use or homosexuality that block effective responses reduced by half;
  • HIV-related restrictions on entry, stay and residence eliminated in half of the countries that have such restrictions;
  • HIV-specific needs of women and girls are addressed in at least half of all national HIV responses;
  • Zero tolerance for gender-based violence.

Και θα μου πεις, καλά εγώ τι μπορώ να κάνω;;

Μπορείς να κάνεις 2 πράγματα:
  1. Να φορέσεις μία κόκκινη κορδελίτσα στη μπλούζα σου
  2. Να ενημερωθείς. Κυκλοφορούν ένα εκατομμύριο αστικοί μύθοι για το HIV/AIDS, το 99% δεν ισχύουν. Και τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει αποκλεισμό των ατόμων που ζουν με HIV, γιατί τα θεωρούμε επικίνδυνα και μη σωστή πρόληψη. 
Φορέστε μία κόκκινη κορδέλα, δεν κοστίζει τίποτα.
 Σήμερα στον Κεραμεικό, φοιτητές Ιατρικές (από τη HelMSIC για όσους ξέρουν) θα μοιράζουν κορδελάκια, προφυλακτικά, free hugs και πληροφορίες για όποιον θέλει να ενημερωθεί λίγο παραπάνω. Βρείτε μας εκεί.

Point final et sourire.
Πιες: τα στοιχεία που βρήκα τα πήρα από το σάιτ του Ο.Η.Ε., όπου μπορείτε να κοιτάξετε για περαιτέρω λεπτομέρειες. Αν θέλετε, ρίξτε και μία ματιά εδώ.
Πιες 2: Καλό μήναααααααααααα!! (24 μέρες για τα Χριστούγεννα!!)