Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

L' amour est un oiseau rebelle.

Κρύωσα. Τρέχει η μύτη μου και πονάει ο λαιμός μου. Κυκλοφορώ στο σπίτι με το χοντρό μου το φούτερ (το γκρί που έχω πάρει από το Παρίσι), καλτσοπαντόφλες με αγελάδες και ένα μεγάααααλο πακέτο χαρτομάντηλα. Όχι οτι κρύωσε ο καιρός και κυκλοφορούσα με λεπτά ρούχα. Όοοοοοοοοοοοχι! Αποποιούμαι κάθε ευθύνη. Με φίλησε μία κρυωμένη και με κόλλησε. ( το γεγονός οτι φτερνιζόμουν μια ώρα πριν το φιλί αρνούμαι να το δεχτώ!)

Περιμένω τα παιδιά να έρθουν σπίτι. Σε κανένα μιαμισάωρο θα καταφτάσουν. Η Α.Λ. με το κέικ που είπε οτι θα φτιάξει, ο Γ. μονίμως καθυστερημένος, η Τ. χαζοχαρούμενη, η Ε. και ο Δ. με την κίτρινη Jaguar. Για tichu (αχ αυτό το tichu) ή ταινία.

Α και σε δύο βδομάδες πάμε εκδρομή. Οι έξι μας. Στο εξοχικό της Α., όπου προβλέπονται σκηνικά άπειρου γέλιου. Είμαι ενθουσιασμένη.

Και αύριο έχει όπερα. Κάρμεν στη Λυρική. Απλά η αγαπημένη μου όπερα. Την ακούω ασταμάτητα απο προχτές. Έχω φτάσει σε σημείο κάνω και sing along!! Που; Σε όπερα!


Ένα κακό στην όλη υπόθεση. Με το κρυολόγημα δεν κατάφερα να πάω τον καινούργιο Αθηναίο Σ. στον μουσείο της Ακρόπολης. Ένα μεγάλο συγγνώμη λοιπόν και μία υπόσχεση να βρεθούμε την άλλη εβδομάδα, "γιατί είσαι εδώ δέκα μέρες και δεν σε έχω δει!"

Τι άλλα λοιπόν; Πάμε να πούμε τα ωραία της άλλης βδομάδας....

Αρχικά παίρνουμε βιβλία. Αμέσως λόγω του συστήματος Εύδοξος. Και αρχίζω να διαβάζω ανατομία και φυσιολογία γιατί, αν και κάνουμε μαθήματα μόνο 10 μέρες, οι καθηγητές πάνε με τέτοιους ρυθμούς που έχω μείνει πίσω!

Εκτός αυτού, την Τετάρτη γραφόμαστε και officially πλέον στο δεύτερο έτος. Άντε για να μας δώσουν το καινούργιο πάσο. Τρέμει το φυλλοκάρδι μου μην με πιάσουν με το ληγμένο στο μετρό!

Απο Δευτέρα ξεκινάω και Ισπανικά. Γράφτηκα στο φροντιστήριο, πήρα τα βιβλία μου, οργάνωσα τις ώρες μου και είμαι πανέτοιμη! Θα αρχίσω μου φαίνεται να μιλάω με το θ από τώρα!!

Και το πιο σημαντικό της επόμενης βδομάδας. Μέσα στο διάστημα Δευτέρα με Τετάρτη έρχεται ένα υπέροχο μπλέ-γκρί Corsάκι. Ο ολόδικός μου μπέμπης. Ο Άκης μου (από το corsάκης, ζουζουνάκης) που τον περιμένω έναν χρόνο τώρα.

Χάρηκα πολύ για το Μαράκι από την Κύπρο που βγήκε από το νοσοκομείο. Κουρασμένο και ταλαιπωρημένο αλλά εδώ... Μαράκι μου, τον τελευταίο καιρό δεν μπορώ να σε βγάλω από το μυαλό μου. Να είσαι καλά.

Και τα μυαλά στα κάγκελα, Αμελάκι.

Point final et sourire.

8 σχόλια:

  1. Αχ, πως μου σπάει το κρύο που έβγαλε! Κι εγώ έχω κρυώσει!
    Sing along σε όπερα; Ντροπή σου που προσβάλεις την πχιότητα και την κουλτούρα!:p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ωχ περαστικά σου... Φαντάσου πόσο μου αρέσει η Κάρμεν για να φτάσω σε τέτοιο σημείο! :ΡΡΡ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χμμμμ... Κι εγώ κόλληθα θτο θινγκ αλόουν θτην όπερα!!!

    Με το καλό να παραλάβειθ τον Άκη θου, καλοτάκθιδοθ!!!

    όθο για τα ιθπανικά, θε βοηθάω να μπειθ θτο κλίμα! ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. χαχαχαχαχαχα!!! θ' ευχαριθτώ πολύ πολύ!! με έκανεθ και γέλαθα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Etsi!!! Na blepw gemata programmata :):)
    Kai egw kruwsa, ma katw de to bazw omws :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. οοοο μα εννοείται road!! τίποτα δεν μας σταματά! περαστικά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. poios einai monimws kathysterhmenos?? aisxos oi anakriveies tou internet!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αμάν.... Χαχαχαχαχαχαχα.... Χτύπησε ο Ανώνυμος!! Μην το αρνήσε.. Πάντα καθυστερημένος θα φτάνεις!!! :ΡΡΡΡΡ σμουτς!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για πείτε...