Στην αρχή είναι αυτές οι μέρες που περνάω τόοοσο τέλεια, που γελάω τόσο δυνατά, που χαίρομαι με την κατάσταση στην οποία βρίσκομαι, με τη ζωή μου... Και μπορώ να πω οτι αυτό το Σαββατοκύριακο ήταν μία τέτοια περίοδος. Γέλασα τόσο πολύ, ξενύχτησα και πέρασα πολύ πολύ καλά στην εκδρομή μας.
Τώρα όμως γιατί με έχει πιάσει αυτή η μελαγχολία; Δεν μπορώ να το περιγράψω διαφορετικά... Η Audrey Hepborn στο "Πρωινό στο Τίφανις" με καλύπτει απόλυτα...The mean reds λοιπόν... Οι μέρες που σε πιάνει ένας ανεξήγητος φόβος, μία μελαγχολία, ένα πλάκωμα.. Εκείνες οι βραδιές που δεν έχεις κανέναν λόγο να είσαι στεναχωρημένος, ίσα ίσα θα έλεγα. Κι όμως, τελικά, καταλήγεις να ακούς Χαρούλα, Άλκιστις και Λαυρέντη... Να κάθεσαι κουκουλωμένος με τη ζεστή σου κουβερτούλα και να βλέπεις ταινίες και τηλεόραση, με το τσάι σου στο χέρι...
Ουφ, δεν μου αρέσει αυτή η διάθεση... Θέλω χαμόγελο... Τέλοσπάντων, παρόλη την αισιοδοξία και τη χαρά μου, περνάω και τις φάσεις μου...
ΣΤΑΜΑΤΑΩ ΤΩΡΑ ΤΑ ΜΑΝΙΟΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΑ ΣΚΑΜΠΑΝΕΒΑΣΜΑΤΑ ΜΟΥ...
Περάσαμε πολύ ωραία το σαββατοκύριακο. Ήταν αυτό ακριβώς που χρειαζόμουν... Να γελάω ασταμάτητα. Πειράγματα, Tichu, αγκαλίτσες, λίγο κρύο, μυγες και μυγοσκοτώστρες, κουζινομαγειρέματα. Ευχαριστώ, guys! Πέρασα τέλεια ζουζουνάκια...
Point final et sourire.
Αρκει τοτε που περασες ωραια.:D
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλα σε καταλαβαινω γιατι εγω καμια φορα εκει που ειμαι χαρουμενη μπορει να μελαγχολισω.
Αβυσσος η ψυχη του ανθρωπου.:P
Ισχύει Fleur... πέρασα όντως πολύ πολύ καλά...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι όσο για την ψυχή του ανθρώπου, αστα... καταστροφη!
Το καλό με τις μελαγχολικές κρίσεις είναι ότι δεν πλήττεις τις περιόδους που νιώθεις υπέροχα. Δεν μπορώ να το πάρω αλλιώς! Αισιοδοξία λοιπόν! Μόνο έτσι θα δικαιολογήσουμε τις ανεξήγητες παραξενιές του εσωτερικού κόσμου μας. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά!
Μπράβο βρε Αρτ μου!! Πάντα είσαι μία νότα αισιοδοξίας!! ;) φιλιάααα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝότα... <3 Χτύπησες ευαίσθητο σημείο. :D
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι δικό μου ευαίσθητο σήμείο... Μεγάλο κομμάτι της ζωής μου!
ΑπάντησηΔιαγραφή