Κουράστηκα.
Το κεφάλι μου θα σπάσει.
Ομίχλη έξω, μαύρο και κόκκινο μέσα.
Πισωγυρίσματα Αμελάκι;
"But the things that I really wanna say, it cannot be said." Δυνατή γιατί το χρειάζονται.
"God, I miss you... miss you. And when I miss you..."
Ας σταματήσω τις αναρτήσεις κάθε δύο μέρες.
Και τώρα;; Τι γίνεται τώρα;
Τώρα;;
Τώρα απλά...περιμένουμε.
Μυστηριώδης η χώρα των δακρύων, Belle. Και οχι μόνο στον έρωτα.
Point final
Όλοι περνάμε δύσκολες στιγμές..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εγώ.. ιδιαίτερα αυτή τη περίοδο..
Κάπου είχα διαβάσει.. "αν η ζωή είχε μόνο λιακάδα, θα ήταν μια απέραντη έρημος.."
:)
Έτσι είναι Αρτιστάκι... Να περάσει αυτή η περίοδος όμως... Δεν μου αρέσει καθόλου. Καλό κουράγιο και σε σένα. Όλα θα φύγουν κάποια στιγμή! Δεν μπορεί!!
ΑπάντησηΔιαγραφή:)
Τι επαθες Αμελι μου?:(
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαση ειναι θα περασει.;) :)
Ξέχασες το et sourire...Μην ξεχάσεις όμως να λάμπεις αστεράκι μου!Περιμένουμε και πίστεψέ με, αξίζει η αναμονή :)
ΑπάντησηΔιαγραφή@Fleur: Εεε Freurάκι μου διάφορα προβληματάκια... Όλα θα περάσουν.. Δεν γίνεται δυστυχώς να είναι όλα ρόδινα. Φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφή@Βelle: δυστυχώς δεν το ξέχασα το sourire. Απλά τότε που έγραφα δεν ήταν διαθέσιμο!! Άλλα θα λάμψω... Απλά περιμένετε με λιγάκι.
Φιλιά πολλά!
αμελί μου..
ΑπάντησηΔιαγραφήόπως πριν λίγο σχολίασα σε ένα άλλο μπλογκ..
αυτά είναι part of the process..
θα το ξεπεράσουμε και αυτό.. what the fuck..
έτσι είναι. δίκιο έχετε και εσύ και η road που τα λέει πιο πάνω. απλά πάντα υπάρχει και λίγη στεναχώρια. για να έχει αξία το χαμόγελο.
ΑπάντησηΔιαγραφήκοίτα, κι εμείς που τα λέμε τώρα αυτά, είναι σίγουρο ότι σε κάποια φάση θα θέλουμε και εμείς να τα ακούσουμε από κάποιον άλλον, και πάει λέγοντας...
ΑπάντησηΔιαγραφήαχα... έτσι είναι! αλυσίδα η ζωή. :)
ΑπάντησηΔιαγραφή