Limits...

Για να δούμε... Πολύς καιρός έχει περάσει χωρίς να ταξιδέψω στην χώρα μου...

Για αρχή, καλή χρονιά, χώρα μου... Καλή χρονιά, χώρα μου που σ' αγαπάω και σε παραμέλησα τον τελευταίο καιρό. Καλή χρονιά και συγγνώμη, μικρό μου προσωπικό ησυχαστήριο.

Δεν θα αρχίσω και εγώ να γράφω μία από τις γνωστές, κλασικές, αναρτήσεις που βλέπω γύρω γύρω συνέχεια. New year's resolution και πόσο τέλεια περάσαμε τις γιορτές... Εγώ δεν πέρασα και τόσο τέλεια τις γιορτές. Και ούτε έβαλα New year's resolution για φέτος.

Γιατί φέτος για πρώτη φορά στη ζωή μου είπα ότι δεν θα πιέσω τον εαυτό μου. Φέτος, για πρώτη φορά είπα ότι δεν θα ΞΕΠΕΡΑΣΩ (ειρωνεία... το caps locks πατήθηκε κατά λάθος) τον εαυτό μου. Θα φτάσω μέχρι εκεί που θέλω και μέχρι εκεί που μπορώ χωρίς να αγγίξω τα όρια της τρέλας και της παράνοιας. Χωρίς να αφήσω το μυαλό μου να παίξει τα γνωστά παιχνίδια πίεσης.

"Έλα, προχώρα λίγο πιο κάτω μπορείς...". "Έλα κοιμήσου λίγο λιγότερο, μπορείς να τα καταφέρεις...". Όχι φέτος δεν μπορώ να τα καταφέρω. Για πρώτη φορά, δεν θέλω να τα καταφέρω έτσι. Γιατί τελείως ξαφνικά, out of nowhere, συνειδητοποίησα κάτι. Ότι εγώ, ο εαυτός μου, είμαι ότι πιο σημαντικό έχω. Και δεν πρόκειται να χάσω τον εαυτό μου για βλακείες.

Και έτσι δεν θα καταπιεστώ. Θα πάω εκδρομή όταν θέλω, θα βγω έξω μόνο όταν αντέχω, θα κοιμηθώ όσο θέλω, θα κάνω μία φορά κοπάνα από τη σχολή, θα κλείσω το βιβλίο όταν δεν μπορώ άλλο και δεν θα μείνω για αυτές τις "2 σελίδες ακόμα", πριν κοιμηθώ θα διαβάζω τη λογοτεχνία μου, θα βλέπω μόνο τις ταινιές που μου αρέσουν, θα μαζέψω λεφτά, θα αντιδράω πιο ήρεμα, θα κάνω τις ασκήσεις χαλάρωσης που μου κατέβασες από το Ίντερνετ, θα γράφω στο μπλόγκ μου, θα κουτσομπολεύω, θα πίνω καφέ, θα χαζεύω στο Φέισμπουκ, θα κάνω μπάνιο για 3 τέταρτα ενώ σε 10 λεπτά πρέπει να είμαι έτοιμη, δεν θα βάλω πρόγραμμα και αν αγόρασα ημερολόγιο, είναι μόνο και μόνο για να θυμάμαι τα εργαστήρια, θα διαβάζω γιατί το γουστάρω. Είναι απλό τελικά, θα κάνω αυτό που αγαπάω, όταν θέλω εγώ. 

Και να δεις που όλα θα πάνε πολύ καλύτερα έτσι. Να δεις... Γιατί εγώ είμαι σίγουρη... Αν και πάντα υπάρχει περίπτωση να μιλάει η κορτιζόνη.... ;-) Στο κάτω κάτω, είμαι supergirl... I just fly!

Καλή χρονιά, supergirls και superboys. Και μία συμβουλή από μένα, πάρτε το λίγο χαλαρά... Ίσως αξίζει πιο πολύ έτσι...

Ααα και κάτι τελευταίο, τίποτα δεν αξίζει περισσότερο από ένα αναμμένο τζάκι, μία πεντανόστιμη ανάλατη μακαρονάδα, cocooning, έναν ωραίο άνθρωπο, ένα φέρι μποτ, ιστοριές από τα παλιά, μία λατρεμένη ταινία, μία συγκινημένη φίλη που ταυτόχρονα γελάει και την προσμονή όμορφων πραγμάτων.

Δείτε το θετικά το θέμα... Νομίζω αξίζει.

Όσο για το τραγούδι, δεν παίζει να υπάρχει κάτι που να μου φτιάχνει το κέφι πιο πολύ από αυτό!

Στη Χώρα του Ποτέ ξανά... (και αυτή τη φορά για τα καλά και σωστά!!).
 Point final et sourire.

Πιες: θέλω Παρίσι...

Κύριε Μέρφυ, έχετε αρχίσει να με εκνευρίζετε!

1.Αν κάτι μπορεί να πάει στραβά , θα πάει.
a. Αν από διάφορα πράγματα, ένα έχει την πιθανότητα να πάει στραβά, θα είναι αυτό που θα προκαλέσει την μεγαλύτερη ζημιά.
b. Αν ξέρεις ότι υπάρχουν μόνο 4 δυνατοί τρόποι για να πάει κάτι στραβά και φροντίσεις να τους προλάβεις, τότε αμέσως θα εμφανιστεί και ένας πέμπτος.
c. Αν αφήσεις τα πράγματα στην τύχη τους, πάντα έχουν την τάση να πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο.
d. Κάθε λύση, γεννάει ένα καινούριο πρόβλημα.



2. Όταν τα πράγματα πάνε καλά...Κάτι θα πάει στραβά.
a. Όταν τα πράγματα δεν μπορούν να γίνουν χειρότερα, θα γίνουν.
b. Κάθε φορά που τα πράγματα δείχνουν να πηγαίνουν καλύτερα, κάπου έχεις κάνει λάθος.

3. Κάθε φορά που θες να "χτυπήσεις ξύλο" , διαπιστώνεις ότι ο κόσμος είναι φτιαγμένος από αλουμίνιο ή πλαστικό.(!!)

4. Για να καθαριστεί κάτι, πρέπει να βρωμίσει κάτι άλλο. Mπορείς όμως να βρωμίσεις τα πάντα χωρίς να καθαρίσεις τίποτα. Το αντίστροφο δεν ισχύει.

5. Είναι αδύνατον για ένα αισιόδοξο να γνωρίσει μια ευχάριστη έκπληξη.

6α. Οι διπλανές ουρές κινούνται πιο γρήγορα.
b.Αν αλλάξεις ουρά, η ουρά που ήσουν πριν θα αρχίσει να κινείται πιο γρήγορα από την ουρά στην οποία βρίσκεσαι τώρα.
c.Αν εξακολουθήσεις να αλλάζεις ουρά, θα προκαλέσεις αναστάτωση και το πιθανότερο είναι να σε βρίσουν.

8. Τα κενά αέρος εμφανίζονται πάντα όταν η αεροσυνοδός αρχίζει να σερβίρει καφέ.


9. Σε όποια έξοδο αποσκευών και αν βρίσκεσαι, οι αποσκευές σου θα βγουν από κάποια άλλη.

14. Είναι πολύ απλό να κάνεις τα πράγματα περίπλοκα αλλά πολύ περίπλοκο να κάνεις τα πράγματα απλά.
.
15. Όταν τα πράγματα είναι απροσδιόριστα...Χάνεις.
Όταν τα πράγματα είναι με το μέρος σου...Πάλι χάνεις.
Κερδίσεις ή χάσεις...Πάντα χάνεις.

16. Αν όλα τα οχήματα έρχονται κατά πάνω σου...Είσαι σε λάθος λωρίδα.

17. Η εγγύηση των 60 ημερών εγγυάται ότι το προϊόν θα χαλάσει την 61η μέρα.

18. Ο Νόμος της Σχετικότητας του Χρόνου : Το πόσο διαρκεί ένα λεπτό της ώρας εξαρτάται από τη μεριά της πόρτας της τουαλέτας που βρίσκεσαι.

19. Όταν παίρνεις λάθος νούμερο , δεν είναι ποτέ κατειλημμένη η γραμμή.

20. Μην ανησυχείς για το τι σκέφτονται οι άλλοι για εσένα. Είναι απασχολημένοι με το να ανησυχούν τι σκέφτεσαι εσύ για αυτούς.

21. Υπάρχουν κάποια πράγματα που είναι αδύνατον να ξέρεις - αλλά είναι αδύνατον να ξέρεις ποια είναι αυτά τα πράγματα.

22. Αν κοιτάξει κανείς το πρόβλημά του από κοντά , θα διαπιστώσει ότι αποτελεί και αυτός μέρος του προβλήματος.

23. Αν κάποια πράγματα θα μπορούσαν να πήγαιναν στραβά και δεν πήγανε, θα αποδειχτεί ότι θα ήταν καλύτερα αν είχαν πάει.

24. Τίποτα δεν είναι τόσο κακό, ώστε να μην μπορεί να γίνει χειρότερο.

25. Τα περίπλοκα προβλήματα, έχουν απλές, και αυτονόητα λανθασμένες απαντήσεις

26. Περί πειραμάτων :
a. Αν κάποιο πείραμα πάει καλά, κάπου έχεις κάνει λάθος.
b. Ποτέ μην επαναλαμβάνεις κάποιο πείραμα που έχει πετύχει.

27. Από τη στιγμή που αναφέρεις κάτι... αν είναι καλό, χάνεται. ...αν είναι κακό, συμβαίνει.

28. Ανεξάρτητα από το πόσο σκληρά ή πόσο καιρό έψαξες για κάποιο αντικείμενο, θα το βρεις κάπου φθηνότερα, αφού όμως το έχεις ήδη αγοράσει.

29. Όλες οι μεγάλες ανακαλύψεις έχουν γίνει κατά λάθος.

30. Μετά από μια κουραστική και λεπτομερή ανάλυση ενός δείγματος , μαθαίνεις πάντα ότι έχεις χρησιμοποιήσει λάθος δείγμα.

31. Αν δεν μπορείς να τους πείσεις, μπέρδεψέ τους.

32. Ο μόνος τρόπος για να ανακαλύψεις τα όρια του δυνατού, είναι να αρχίσεις από τα αδύνατα.

33. Το άθροισμα της ομορφιάς και της εξυπνάδας είναι πάντα σταθερό.

34. Ο άνθρωπος κάποτε σκοντάφτει πάνω στην αλήθεια...αλλά σηκώνεται και συνεχίζει το δρόμο του.

35. Αν σου συμβεί κάτι άσχημο, ερεύνησε εξονυχιστικά το γιατί. Αν σου συμβεί κάτι καλό, μην το ψάχνεις...Το πιο πιθανό είναι να οφείλεται στο λάθος κάποιου...

Το διάβασα, μ' άρεσε, το 'γραψα!! Άτιμε Μέρφυ έχεις κάψει κόσμο και κοσμάκι!!
Damn you, Κ.Ν.Σ.!!!

Την αγαπώ την καινούργια εικόνα του blog!! Love it, love it, love it!! Σούνιο, 19/08/2010... <3

Point final et sourire.

πι.ες.: δεν θέλω να μου φωνάξετε,να μου πείτε οτι έχω πρόβλημα, ότι δεν αξίζει να στεναχωριέμαι γι' αυτα. Θέλω να μου πείτε ότι έχω δίκιο, ότι είναι οι μεγαλύτεροι μαλάκες, ότι δεν μου αξίζει αυτό, ότι όλα θα γίνουν όπως τα θέλω κάποια στιγμή, ότι όλα θα πάνε καλά και μία ζεστή αγκαλιά....Γιατί διαβάζω διαβάζω διαβάζω διαβάζω και δεν βλέπω φως στο τούνελ. Γιατί τελευταία τίποτα δεν πάει όπως το θέλω ΕΓΩ.

πι. ες 2: θέλω να μιλήσω με κάποιους, 3 πολύ συγκεκριμένους, και δεν μπορώ. Και θέλω να ξαναέρθει η Α. εδώ. τώρα.

excusez-moi, s' il vous plaît...

Ένα μεγάλο συγγνώμη για την προηγούμενη ανάρτηση... Τώρα καταλαβαίνω πόσο χαζή στάθηκα... Πραγματικά συγγνώμη, δεν εννοούσα τα όσα έγραψα. Απλά ήμουν σε μία πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση με πάρα πολύ άγχος (για μία ακόμα φορά σε αυτή την εξεταστική, το ξέρω οτι σας έχω πρήξει...) και δυστυχώς μου βγήκε κάπως έτσι. Με θυμό για κάτι που έχω απόλυτο άδικο.

Πραγματικά, ο θυμός που βγάζω προς εσάς στο κείμενο είναι ουσιαστικά για μένα την ίδια. Απλά επειδή είστε πολύ κοντινά μου πρόσωπα, περνάμε μαζί τόσες ώρες και σας αγαπώ πολύ, τον έβγαλα σε εσάς.

Συγγνώμη συγγνώμη συγγνώμη. Και ευχαριστώ για την πολύτιμη βοήθειά σας από την αρχή της εξεταστικής. Χωρίς εσάς δεν θα τα κατάφερνα.

Πι ες: ας τελειώνει αυτό το παλιόπραμα η εξεταστική! Ας γυρίσουμε στους παλιούς ρυθμούς της σχολής. Ας ηρεμήσουμε και ας ετοιμαστούμε για πιο ωραία πράγματα. It's London baby!

Point final et sourire.

Turn my head with talk of summertime...

Αφήνεις τους άλλους να σε επηρεάζουν, απαιτείς από τον εαυτό σου να μπει στα δικά τους "μέτρα", να ξεχάσει τους δικούς του ρυθμούς και να ξεπεράσει τα όριά του. Φτάνεις τελικά σε ένα σημείο που λες "οκ, απλά τέλος...". Δεν μπορώ άλλο συναισθηματικά, ψυχολογικά, νοητικά...

Δεν μπορώ να νιώθω οτι δεν ανταποκρίνομαι στις προσδοκίες σας. Ξέρω οτι είστε περήφανοι για μένα, το ξέρω. Ξέρω οτι δεν ζητάτε τίποτα, οτι σας έχω φέρει αρκετά. Ξέρω οτι δεν θα παραπονεθείτε ούτε θα γκρινιάξετε αν δεν τα καταφέρω. Όμως πάντα θα νιώθω οτι αν δεν τα καταφέρω, σας απογοητεύω, οτι δεν έχω δώσει το 100% των δυνάμεών μου, οτι μπορώ να κάνω παραπάνω.

Δεν μπορώ, μερικές φορές, να νιώθω οτι με θεωρείται χαζή. Ότι δεν με συμπεριλαμβάνετε στις "επιστημονικές" συζητήσεις σας γιατί δεν ξέρω αρκετά, γιατί δεν έχω διαβάσει όσο θεωρείτε οτι θα έπρεπε. Έχω προσέξει το ύφος λύπησης στο πρόσωπό σας, όταν ακούτε ότι κάποιος από το ευρύτερο φιλικό μας περιβάλλον δεν πέρασε κάποιο μάθημα ή δεν τα καταφέρνει και πολύ καλά. Δεν έχω δει, νομίζετε, το ύφος περιφρόνησης όταν έχω και εγώ πρόβλημα σε κάποιο μάθημα; Είστε πάντα εκεί για μένα, με βοηθάτε και σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου γι' αυτό αλλά δεν αντέχω να βλέπω τη λύπηση στο πρόσωπό σας όταν σας ζητάω να με βοηθήσετε, όταν απλά με θεωρείτε κατώτερη από σας όταν δεν ξέρω κάτι ακόμα... "Έλα, θα τα μάθεις και εσύ...". Το λατρεύω αυτό που σπουδάζω, πραγματικά το λατρεύω. Θα γίνω καλή γιατρός και δεν μου αξίζει περιφρόνηση επειδή μπήκα στο facebook σε περίοδο εξεταστικής, επειδή δεν αντέχω να διαβάζω κάθε μέρα 12 ώρες, επειδή δεν θα έχω 9 και 10 στο πτυχίο.

Συγγνώμη λοιπόν που δεν ανταποκρίθηκα στις απαιτήσεις σας. Συγγνώμη που δεν είμαι πάντα χαζοχαρούμενη. Συγγνώμη που μερικές φορές καταρρέω. Συγγνώμη που δεν μπορώ να ακολουθήσω τους ρυθμούς σας. Συγγνώμη που υπάρχουν φορές που το μυαλό μου ταξιδεύει και δεν θέλω να διαβάσω, δεν θέλω να ακολουθήσω αυτό το γαμημένο πρόγραμμα που έχω βάλει.  Σας αγαπώ πολύ και ελπίζω να μην παρεξηγηθείτε με αυτά που γράφω γιατί πραγματικά είστε ένα από τα μεγαλύτερα καλά στη ζωή μου τον τελευταίο χρόνο. Απλά, καταλάβετε, πόσο φοβάμαι.

Και πάνω από όλα, ένα μεγάλο συγγνώμη στον εαυτό μου. Συγγνώμη Αμελάκι που σε έβαλα να κάνεις συγκρίσεις. Συγγνώμη που σε έκανα να ξεπεράσεις τον εαυτό σου συγκρίνοντας ανόμοιες καταστάσεις. Συγγνώμη που σε μία τέτοια περίοδο της ζωής σου (εσύ ξέρεις κανείς άλλος!), σε έκανα να διαλυθείς και να φτάσεις εδώ για πράγματα που πραγματικά δεν αξίζουν. Και πιο πολύ συγγνώμη που σε έκανα να προσπαθείς να δικαιολογήσεις τον εαυτό σου σε άλλους όταν δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να το κάνεις. Το μόνο που μετράει τελικά είναι να δίνεις αυτό που μπορείς... Να δίνεις όλο σου τον εαυτό ώστε να είσαι εσύ ευχαριστημένη με την προσπάθειά σου. Απο κει και πέρα, το αποτέλεσμα είναι το τελευταίο που πρέπει να σε απασχολεί.

Βλάκα, έβρεξες το βιβλίο σε sos κομμάτι με τις χαζομάρες σου. Πάνε τώρα τα κύτταρα Purkinje... Εεεμ ξανάρχισες τα γραψίματα σε τετράδια και φύλλα και χαζοpost it...

Masquerade, hide your face so the world would never find you...

Μεγάλη βοήθεια το φάντασμα. Ένα μήνα και κάτι, στο repeat, μόνιμα το soundtrack... Όχι όμως της ταινίας, μόνο της παράστασης.

Τέλος τα μπουμ και τα κλάματα Αμελάκι, δεν σου επιτρέπω να συνεχίσεις άλλο!

Πι. ες: το κινητό μου είναι κλειστό και μάλλον θα μείνει έτσι μέχρι την Παρασκευή... Μεγάλες στιγμές, πρώτη φορά στα χρονικά κλειστό από πεποίθηση!! :Ρ

Point final et sourire.

twinkle twinkle little star...

Μικρό Αμελάκι, κρατήσου λίγο ακόμα. Δείξε μερικά ψήγματα αυτοπειθαρχίας, μπορείς ακόμα να τα καταφέρεις... Το ξέρεις είναι κάπου εκεί μέσα σου, δεν τελείωσαν όλα σου τα αποθέματα. Μπορείς να πείσεις τον εαυτό σου να τελειώσει ένα ακόμα κεφάλαιο και να φτάσει ένα βήμα πιο κοντα και ας ταξιδεύει και ας βρίσκεται μίλια μακρυά, σε πολύ όμορφες χώρες και σε καταστάσεις πέρα από κάθε φαντασία.

και ας σπάει το κεφάλι σου
και ας μην αισθάνεσαι το χέρι σου
και ας θέλεις να πας μία μεγάλη βόλτα
και ας είναι αυτό που θέλεις τόσο κοντά και ταυτόχρονα τόσο μακρυά
και ας μην έχεις το θάρρος να κάνεις ούτε μια τόση δα κινησούλα
και ας σκέφτεσαι μόνο άλλα πράγματα από αυτά που πρέπει
και ας βλέπεις παντού τις συνέπειες της 14ης Φεβρουαρίου
και ας γίνονται όμορφα πράγματα στη ζωή σου
και ας είναι μιάμιση τα ξημερώματα και θέλεις τουλάχιστον 2 ώρες διάβασμα ακόμα γιατί ο νους σου ήταν "αλλού" (αχ Αμελάκι) όλη μέρα
και ας είναι αυτό το "αλλού" ακόμα και τώρα στο μυαλό σου
και ας το έχεις εκεί και για τις επόμενες δύο ώρες που θα "διαβάζεις"
και ας σε κάνουν όλοι να αναρωτιέσαι τι πρόβλημα έχει ο κόσμος τελευταία
και ας αναρωτιούνται όλοι τι πρόβλημα έχεις εσύ τελευταία (τελευταία???)
και ας σε αποσυντονίζουν οι μουσικές σου
και ας μην μπορείς να κάνεις βήμα χωρίς αυτές
και ας θέλεις να κοιμηθείς όλη μέρα
και ας έχει έξω μια υπέροχη λιακάδα

συγκεντρώσου Αμελάκι, για να πετύχεις τον στόχο σου, για να είσαι ευχαριστημένη με τον εαυτό σου, να ξέρεις οτι έκανες οτι μπορούσες ακόμα κι αν δεν τα καταφέρεις, για να δείξεις οτι δεν αξίζεις περιφρόνηση... Λίγη προσπάθεια χρειάζεται. Κοιμήσου, νανουρισμένο από τους καφέδες και τους πονοκεφάλους, ονειροπόλο Αμελάκι, ξεκουράσου και ξύπνα τον λογικό, αγχώδη εαυτό σου που ήταν ενεργητικότατος τόσο καιρό. Ξέχνα τον πολύχρωμο κόσμο σου για λίγο, κλείσε τις μουσικές σου και χρησιμοποίησε όλες σου τις δυνάμεις... Χρειάζεσαι μία βδομάδα ακόμα. Και έχεις την δύναμη να τα καταφέρεις, σε διαβεβαιώ.
Χαμόγελο χρειάζεσαι και να μην ακους κανέναν... Μην ανησυχείς, το ξέρεις καλά άλλωστε το ρητό της μαμάς... "δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω..." και εγώ θέλω.

It's fight or flight... Και τα δύο απάντηση στο στρες, απο κει και πέρα η επιλογή είναι δική σου.
ένα ποτήρι νερό και πάμε.



Point final et sourire.

je ne veux pas...

ma chambre a la forme d' une cage
le soleil passe son bras par la fenêtre

je ne veux pas travailler
je ne veux pas déjeuner
je veux seulement oublier
et puis je fume

déjà j'ai connu le parfum de l'amour
un million de roses n'embaumerait pas autant
maintenant une seule fleur dans mes entourages
me rend malade

Je ne suis pas fière de ça vie qui veut me tuer

Με πιάσανε πάλι τα.....γαλλικά μου! Θα έρθει και συνέχεια του πόστ είτε αργότερα σήμερα ή αύριο, γιατί γράφω από τον υπολογιστή της Α.Λ. και το κείμενο που θέλω να ανεβάσω είναι αποθηκευμένο στον δικό μου αγαπημένο υπολογιστάκο.

Το μόνο που με εκφράζει απόλυτα πάντως τώρα είναι το "je ne veux pas travailler, je ne veux pas déjeuner, je veux seulement oublier".

Γιατί δεν προλαβαίνω, γιατί δεν έχω τα απαραίτητα αποθέματα να πάθω άλλη μία κρίση άγχους, γιατί η μαμά μου δεν θα γυρίσει σήμερα, γιατί έχω κουραστεί, γιατί δεν μπορώ να βλέπω όλους τους άλλους να τα ξέρουν καλύτερα από μένα, γιατί άρχισα πάλι να "ντοπάρομαι" με βιταμίνες και καφεϊνη, γιατί ακόμα και έτσι νυστάζω, γιατί βλέπω τους φίλους μου (Τ. και Μ.) να μην είναι καλά και δεν μπορώ να τους βοηθήσω, γιατί νιώθω το λιγότερο χαζή, γιατί θέλω απλά να κάτσω ξαπλωμένη και να κοιτάω το ταβάνι.

je ne veux pas travailler... ευτυχώς που έχω και τον φύλακα άγγελο τον οποίο και θα αφορά η επόμενη ανάρτηση που θα έρθει.

Ευτυχώς μου έφτιαξαν λίγο τη διάθεση τα καινούργια "ρούχα" της χώρας του Ποτέ...  Δεν το συζητάω αυτό το κοριτσάκι είμαι εγώ!! Μπαλόνια, γλυφιτζούρι, και κόκκινος φιόγκος στο κεφάλι;; Τι άλλο να ζητήσω!?

Φτάνει, φτάνει είπα. Πίσω στον πήχη τώρα.

point final et sourire.

Χριστουγεννιάτικες αλήθειες!!

Φέτος το καθιερωμένο Christmas shopping με τους γονείς μου, θυσιάστηκε στον βωμό του Κ.Ν.Σ.. Αν και το να διαβάζω Κεντρικό Νευρικό Σύστημα-όσο κι αν μου αρέσει- δεν είναι η αγαπημένη μου ασχολία, με την εξεταστική να πλησιάζει επικίνδυνα και τις ελπίδες μου να πέφτουν κατακόρυφα, δεν μπορούσα να ακολουθήσω στα ψώνια για γονείς, θείους, γιαγιάδες, παππούδες και φίλους. Σε λίγες ώρες το κάτω μέρος του δέντρου μας θα γεμίσει Χριστουγεννιάτικα πακέτα και δώρα!

6 μέρες μακριά τα Χριστούγεννα. Αγαπημένη εποχή του χρόνου. Το σπίτι μας γεμάτο με στολίδια, ένα γιγαντιαίο δέντρο παίρνει τη θέση της πολυθρόνας στο σαλόνι και όλο το σπίτι μυρίζει έλατο. Οικογενειακές μέρες. Λατρεύω την ώρα που ανταλλάζουμε δώρα! Λατρεύω-αν οχι τόσο τα οικογενειακά τραπέζια- το βράδυ μετά τα οικογενειακά υπερτραπέζια, που χαζεύεις στην τηλεόραση Χριστουγεννιάτικες ταινίες αγκαλιά με τα ταπεράκια των φαγητών που περίσσεψαν ή τα κουτιά από τα γλυκά. Λατρεύω τις ταινίες που βλέπω οπωσδήποτε κάθε Χριστούγεννα: Nightmare before Christmas, Love Actually (χτες Τ., Γ., Α.Λ. και Β.= καινούργιο μέλος της παρέας!) και Home Alone. Λατρεύω τα κουζινομαγειρέματα στο σπίτι της γιαγιάς για να φτιαχτούν οι καθιερωμένοι κουραμπιέδες (χωρίς αμύγδαλο για μένα) και τα μελομακάρονα!

 Χριστούγεννα. Και επειδή τα Χριστούγεννα λες αλήθεια, ήρθε η ώρα να πούμε μερικές νομίζω.

Αλήθεια νούμερο 1: Επιτέλους είμαι καλά. Επιτέλους έφυγε ένα βάρος από πάνω μου και είμαι τέλεια!! Γελάω, παίζω και έχω βγάλει τον αληθινό μου εαυτό... Και τον δείχνω σε ανθρώπους που τον εκτιμούν.

Αλήθεια νούμερο 2: Α.Λ. σ' αγαπώ πολύ πολύ πολύ!! Σ' ευχαριστώ που είσαι δίπλα μου... Και αν μερικές φορές περνας δύσκολα (σε ξέρω εγώ και καταλαβαίνω...), εγώ είμαι πάντα εδώ. Ακόμα κι αν δεν θέλεις να ανοιχτείς, ακόμα κι αν θες απλά να βρίσεις και να θέλεις να σκοτώσεις κάποιον. Εγώ θα είμαι εδώ, για να έρθω να βάλουμε τις πιτζάμες μας και να κάτσουμε εσύ στο κρεβάτι, εγώ στο πουφ να σκεπαστούμε με τη ροζ κουβερτούλα σου και να κοιτάμε το ταβάνι ή το Ε entertainment! Με βοήθησες πάρα πολύ σε περιόδους που το χρειαζόμουν και με έκανες να σηκωθώ και να είμαι καλά τώρα!! Α.Λ. ΕΙΣΑΙ ΘΕΑΑΑΑ!! χαχαχα!! 14 χρόνια μαζί βλάκα!

Αλήθεια νούμερο 3:  Α. μου λείπεις! Έλα γρήγορα Αθήνα! Χαίρομαι τόσο πολύ που είσαι καλά πάνω και θέλω τόσο να έρθω να σε δω... Σ' αγαπώ πολύ πολύ!

Αλήθεια νούμερο 4: Λ. προχώρα.... (βλακείες σου λέω το ξέρω αλλά προχώρα!). Και σένα σ' αγαπώ πολύ πολύ χαζό! (αγαπουλίνι μου μωριλίνι μου γλυκουλίνι μου... ετοιμάζεσαι να με δείρεις εε;;)

Αλήθεια νούμερο 5: Τ. είμαι πολύ τυχερή που σε γνώρισα. Είμαι τόσο χαρούμενη για κείνη τη μέρα στη βιβλιοθήκη! Έχουμε πει μαζί τα άπειρα. Θα κρατάω πάντα εκείνη τη νύχτα στην αυλή του σπιτιού μου, το πρωινό στο "παιδί", το γυμναστήριο, τα μαγειρέματά μας και τις ώρες στη σχολή που βγάζαμε υποψηφιότητες (αμάν! ούτε μία βδομάδα δεν μπορούμε να τους αφήσουμε ήσυχους!!). Μοιάζουμε αρκετά μικρό μου δαμαλάκι. Με τα πάνω και τα κάτω μας, με τις τρέλες και τα κλάματά μας. Με βοήθησες και με βοηθάς να προχωρήσω και να καταλάβω αρκετά πράγματα. Αξίζεις πολλά!! Συνειδοποίησέ το! Ααα και είσαι μία κούκλα! Θα μου λείψεις τώρα που θα φύγεις.

Αλήθεια νούμερο 6: Γ. είμαι πολύ τυχερή που σε γνώρισα και σένα. Λεμονάκι μου δεν περίμενα ποτέ οτι θα κάναμε παρέα και όμως καταλήξαμε να είμαστε καθημερινά μαζί. Είσαι ένας από τους ανθρώπους που με κάνουν να γελάω απίστευτα (και μόνο που ακούω το γέλιο σου). Είσαι κι εσύ τελείως τρελός εε;; Και μέσα σου κρύβεις μία απίστευτη σοβαρότητα, μία μεγάλη ευφυία, μία επιμέλεια χωρίς όρια και μία τεράστια δύναμη. Δεν ξέρω, νομίζω πως μου έδωσες λίγη από τη δύναμή σου και αυτός είναι ένας λόγος που τώρα είμαι τόσο καλά σε σχέση με πέρσι. Τελικά να το ξέρεις, το πιστεύω, μόνο λεμονάκι δεν είσαι! Κι ας σε φωνάζω έτσι, μόνο και μόνο επειδή σ' αρέσει... Είσαι θεός στο πιάνο (άσχετο αλλά αλήθεια κι αυτό!!)!!

Αλήθεια νούμερο 7: Δ. και Ε., ζευγαράκι μου!! Και με εσάς είμαι πολύ χαρούμενη που καταλήξαμε να κάνουμε παρέα! Έχουμε ρίξει πολύ γέλιο, πολύ tichu και χιονοπόλεμο! Καλά Χριστούγεννα ζευγαράκι και να είστε καλά μαζί! 

Αλήθεια νούμερο 8: Μικρή Μ. είμαι τόοοοσο τόσο τόσο χαρούμενη για σενα που ξεπερασες αυτό το αδιέξοδο του τελευταίου χρόνο. Και πλέον είσαι ευτυχισμένη ε; 

Αλήθεια νούμερο 9: Τ. νομίζω οτι αυτό που κοροιδεύουμε αρχίζει να είναι αλήθεια....... Δεν ξέρω πως και γιατί! Άλλα το κατάλαβα χτες και είμαι χαρούμενη, ακόμα και χωρίς ελπίδα! 

Αλήθεια νούμερο 10: Το άγχος μου για την εξεταστική έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Όμως θα παραμείνω ψύχραιμη και δεν θα καταρρεύσω... Ίσως χάσω και κανένα κιλό. Και θα διατηρήσω την αισιοδοξία μου. Όλα θα πάνε καλά. All it takes is faith and trust and just a bit of pixie dust...!! **    

Τέλος με τις αλήθειες... Τώρα τραγουδάκια! Το ένα είναι η διάθεσή μου και το άλλο η Χριστουγεννιάτικη διάθεσή μου!! Δεν λέω καλή χρονιά θα ξαναγράψω μέχρι τότε. Εύχομαι όμως τα πιο όμορφα Χριστούγεννα σε όλους! Να είναι γεμάτα χαρά, αγάπη, μουσική, γέλιο, ευτυχία, μελομακάρονα, μυρωδιές, όμορφες στιγμές και ανθρώπους που αγαπάμε!!

All i want for Christmas is you...

Αν και τώρα που το σκέφτομαι, πιο πολύ θα ήθελα αυτό για τα Χριστούγεννα!! 

Point final et sourire.

τελεία....

Μου έχουν πέσει πολλά.


Κουράστηκα.


Το κεφάλι μου θα σπάσει.

Ομίχλη έξω, μαύρο και κόκκινο μέσα.

Πισωγυρίσματα Αμελάκι;


"But the things that I really wanna say, it cannot be said." Δυνατή γιατί το χρειάζονται.

"God, I miss you... miss you. And when I miss you..."

Ας σταματήσω τις αναρτήσεις κάθε δύο μέρες.





Και τώρα;; Τι γίνεται τώρα;


 Τώρα;;


Τώρα απλά...περιμένουμε. 

Μυστηριώδης η χώρα των δακρύων, Belle.  Και οχι μόνο στον έρωτα.

Point final et sourire. Point final.

The recipe for the most shitty day...

Σούπα Καταστροφόνε...

Υλικά:
1 ξυπνητήρι των 7:30
1 επαναλήπτική εξεταστική στο μάθημα της προτίμησής σας
2 κιλά πονοκέφαλο
1 κιλό αποτυχία
μία πρέζα νοσοκομείο
μία ιδέα μέσα μαζικής μεταφοράς 
2 τσακωμούς
2 κουταλιές της σούπας άγχος

Ξεκινήστε με το ξυπνητήρι και ανακατέψτε το με τον πρώτο τσακωμό. Προσθέστε το άγχος για πιο πλούσια γεύση. Χτυπώντας στο μίξερ τα πρώτα υλικά, βάλτε σιγά σιγά λίιιιγα μέσα μαζικής μεταφοράς (λίγο μετρό για αρχή). 
Μόλις πήξει το μίγμα, βάλτε το σε μία κατσαρόλα, ανάψτε τη φωτιά (στο φουλ!) και προσθέστε την εξεταστική. Μετά από 2 ώρες συνεχούς προσπάθειας (στην περιπτωσή μας ανακατέματος), ρίξτε την αποτυχία. 
Ήρθε η ώρα να βάλουμε λίγο ακόμα μέσα μαζικής μεταφοράς, πάλι λίγο μετρό για γεύση... Μόλις ρίξετε τη μισή ποσότητα, προσθέστε και την ιδέα του νοσοκομείου. Μετά, συνεχίστε να ρίχνετε τα μεσα μαζικής μεταφοράς προσθέτοντας αυτή τη φορά και και λίγο λεωφορείο.
Σερβίρετε, γαρνίροντας με έναν δεύτερο τσακωμό και τον πονοκέφαλο.

Καλή όρεξη και καλά κουράγια....