Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

τελεία....

Μου έχουν πέσει πολλά.


Κουράστηκα.


Το κεφάλι μου θα σπάσει.

Ομίχλη έξω, μαύρο και κόκκινο μέσα.

Πισωγυρίσματα Αμελάκι;


"But the things that I really wanna say, it cannot be said." Δυνατή γιατί το χρειάζονται.

"God, I miss you... miss you. And when I miss you..."

Ας σταματήσω τις αναρτήσεις κάθε δύο μέρες.





Και τώρα;; Τι γίνεται τώρα;


 Τώρα;;


Τώρα απλά...περιμένουμε. 

Μυστηριώδης η χώρα των δακρύων, Belle.  Και οχι μόνο στον έρωτα.

Point final et sourire. Point final.

9 σχόλια:

  1. Όλοι περνάμε δύσκολες στιγμές..
    Και εγώ.. ιδιαίτερα αυτή τη περίοδο..
    Κάπου είχα διαβάσει.. "αν η ζωή είχε μόνο λιακάδα, θα ήταν μια απέραντη έρημος.."

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έτσι είναι Αρτιστάκι... Να περάσει αυτή η περίοδος όμως... Δεν μου αρέσει καθόλου. Καλό κουράγιο και σε σένα. Όλα θα φύγουν κάποια στιγμή! Δεν μπορεί!!

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τι επαθες Αμελι μου?:(
    Φαση ειναι θα περασει.;) :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ξέχασες το et sourire...Μην ξεχάσεις όμως να λάμπεις αστεράκι μου!Περιμένουμε και πίστεψέ με, αξίζει η αναμονή :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @Fleur: Εεε Freurάκι μου διάφορα προβληματάκια... Όλα θα περάσουν.. Δεν γίνεται δυστυχώς να είναι όλα ρόδινα. Φιλιά!

    @Βelle: δυστυχώς δεν το ξέχασα το sourire. Απλά τότε που έγραφα δεν ήταν διαθέσιμο!! Άλλα θα λάμψω... Απλά περιμένετε με λιγάκι.
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. αμελί μου..
    όπως πριν λίγο σχολίασα σε ένα άλλο μπλογκ..
    αυτά είναι part of the process..

    θα το ξεπεράσουμε και αυτό.. what the fuck..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. έτσι είναι. δίκιο έχετε και εσύ και η road που τα λέει πιο πάνω. απλά πάντα υπάρχει και λίγη στεναχώρια. για να έχει αξία το χαμόγελο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. κοίτα, κι εμείς που τα λέμε τώρα αυτά, είναι σίγουρο ότι σε κάποια φάση θα θέλουμε και εμείς να τα ακούσουμε από κάποιον άλλον, και πάει λέγοντας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για πείτε...