Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

je ne veux pas...

ma chambre a la forme d' une cage
le soleil passe son bras par la fenêtre

je ne veux pas travailler
je ne veux pas déjeuner
je veux seulement oublier
et puis je fume

déjà j'ai connu le parfum de l'amour
un million de roses n'embaumerait pas autant
maintenant une seule fleur dans mes entourages
me rend malade
Je ne suis pas fière de ça vie qui veut me tuer
Με πιάσανε πάλι τα.....γαλλικά μου! Θα έρθει και συνέχεια του πόστ είτε αργότερα σήμερα ή αύριο, γιατί γράφω από τον υπολογιστή της Α.Λ. και το κείμενο που θέλω να ανεβάσω είναι αποθηκευμένο στον δικό μου αγαπημένο υπολογιστάκο.
Το μόνο που με εκφράζει απόλυτα πάντως τώρα είναι το "je ne veux pas travailler, je ne veux pas déjeuner, je veux seulement oublier".
Γιατί δεν προλαβαίνω, γιατί δεν έχω τα απαραίτητα αποθέματα να πάθω άλλη μία κρίση άγχους, γιατί η μαμά μου δεν θα γυρίσει σήμερα, γιατί έχω κουραστεί, γιατί δεν μπορώ να βλέπω όλους τους άλλους να τα ξέρουν καλύτερα από μένα, γιατί άρχισα πάλι να "ντοπάρομαι" με βιταμίνες και καφεϊνη, γιατί ακόμα και έτσι νυστάζω, γιατί βλέπω τους φίλους μου (Τ. και Μ.) να μην είναι καλά και δεν μπορώ να τους βοηθήσω, γιατί νιώθω το λιγότερο χαζή, γιατί θέλω απλά να κάτσω ξαπλωμένη και να κοιτάω το ταβάνι.
je ne veux pas travailler... ευτυχώς που έχω και τον φύλακα άγγελο τον οποίο και θα αφορά η επόμενη ανάρτηση που θα έρθει.
Ευτυχώς μου έφτιαξαν λίγο τη διάθεση τα καινούργια "ρούχα" της χώρας του Ποτέ...  Δεν το συζητάω αυτό το κοριτσάκι είμαι εγώ!! Μπαλόνια, γλυφιτζούρι, και κόκκινος φιόγκος στο κεφάλι;; Τι άλλο να ζητήσω!?
Φτάνει, φτάνει είπα. Πίσω στον πήχη τώρα.



point final et sourire.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για πείτε...