twinkle twinkle little star...

Μικρό Αμελάκι, κρατήσου λίγο ακόμα. Δείξε μερικά ψήγματα αυτοπειθαρχίας, μπορείς ακόμα να τα καταφέρεις... Το ξέρεις είναι κάπου εκεί μέσα σου, δεν τελείωσαν όλα σου τα αποθέματα. Μπορείς να πείσεις τον εαυτό σου να τελειώσει ένα ακόμα κεφάλαιο και να φτάσει ένα βήμα πιο κοντα και ας ταξιδεύει και ας βρίσκεται μίλια μακρυά, σε πολύ όμορφες χώρες και σε καταστάσεις πέρα από κάθε φαντασία.

και ας σπάει το κεφάλι σου
και ας μην αισθάνεσαι το χέρι σου
και ας θέλεις να πας μία μεγάλη βόλτα
και ας είναι αυτό που θέλεις τόσο κοντά και ταυτόχρονα τόσο μακρυά
και ας μην έχεις το θάρρος να κάνεις ούτε μια τόση δα κινησούλα
και ας σκέφτεσαι μόνο άλλα πράγματα από αυτά που πρέπει
και ας βλέπεις παντού τις συνέπειες της 14ης Φεβρουαρίου
και ας γίνονται όμορφα πράγματα στη ζωή σου
και ας είναι μιάμιση τα ξημερώματα και θέλεις τουλάχιστον 2 ώρες διάβασμα ακόμα γιατί ο νους σου ήταν "αλλού" (αχ Αμελάκι) όλη μέρα
και ας είναι αυτό το "αλλού" ακόμα και τώρα στο μυαλό σου
και ας το έχεις εκεί και για τις επόμενες δύο ώρες που θα "διαβάζεις"
και ας σε κάνουν όλοι να αναρωτιέσαι τι πρόβλημα έχει ο κόσμος τελευταία
και ας αναρωτιούνται όλοι τι πρόβλημα έχεις εσύ τελευταία (τελευταία???)
και ας σε αποσυντονίζουν οι μουσικές σου
και ας μην μπορείς να κάνεις βήμα χωρίς αυτές
και ας θέλεις να κοιμηθείς όλη μέρα
και ας έχει έξω μια υπέροχη λιακάδα

συγκεντρώσου Αμελάκι, για να πετύχεις τον στόχο σου, για να είσαι ευχαριστημένη με τον εαυτό σου, να ξέρεις οτι έκανες οτι μπορούσες ακόμα κι αν δεν τα καταφέρεις, για να δείξεις οτι δεν αξίζεις περιφρόνηση... Λίγη προσπάθεια χρειάζεται. Κοιμήσου, νανουρισμένο από τους καφέδες και τους πονοκεφάλους, ονειροπόλο Αμελάκι, ξεκουράσου και ξύπνα τον λογικό, αγχώδη εαυτό σου που ήταν ενεργητικότατος τόσο καιρό. Ξέχνα τον πολύχρωμο κόσμο σου για λίγο, κλείσε τις μουσικές σου και χρησιμοποίησε όλες σου τις δυνάμεις... Χρειάζεσαι μία βδομάδα ακόμα. Και έχεις την δύναμη να τα καταφέρεις, σε διαβεβαιώ.
Χαμόγελο χρειάζεσαι και να μην ακους κανέναν... Μην ανησυχείς, το ξέρεις καλά άλλωστε το ρητό της μαμάς... "δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω..." και εγώ θέλω.

It's fight or flight... Και τα δύο απάντηση στο στρες, απο κει και πέρα η επιλογή είναι δική σου.
ένα ποτήρι νερό και πάμε.



Point final et sourire.